เมื่อเอ่ยถึง “ชาวอุยกูร์” หลายคนอาจสงสัยว่าพวกเขาคือใคร มาจากไหน วันนี้โมโนนิวส์จะพาไปทำความรู้จักกับชาวอุยกูร์ให้มากขึ้น เกี่ยวกับกลุ่มชาติพันธุ์นี้
ชาวอุยกูร์คือใคร?
ชาวอุยกูร์ (Uyghur) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเติร์ก (Turkic) ที่มีวัฒนธรรม ภาษา และประวัติศาสตร์เป็นของตนเอง พวกเขาเป็นชนพื้นเมืองดั้งเดิมของภูมิภาคเอเชียกลาง โดยส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ (Xinjiang Uyghur Autonomous Region) ทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจีน ซึ่งชาวอุยกูร์เรียกว่า “เติร์กิสถานตะวันออก” (East Turkestan)
ภาษา , วัฒนธรรม และศาสนา ของชาวอุยกูร์
ภาษาอุยกูร์เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเตอร์กิก มีอักษรเป็นของตนเอง วัฒนธรรมอุยกูร์ได้รับอิทธิพลจากทั้งศาสนาอิสลามและวัฒนธรรมเอเชียกลาง มีเอกลักษณ์ในด้านดนตรี การเต้นรำ อาหาร และงานหัตถกรรม ภาษาอุยกูร์ส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลามนิกายสุหนี่ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของชาวอุยกูร์ โดยชาวอุยกูร์นั้นมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน และเคยมีรัฐอิสระของตนเองในอดีต ก่อนที่จะถูกรวมเข้ากับจีนในช่วงราชวงศ์ชิง
โดยทั่วไปจำนวนประชากรชาวอุยกูร์ในประเทศจีนจะอาศัยอยู่ในเขตปกครองตนเองซินเจียง และมีประชากรจำนวนน้อยที่อาศัยอยู่ในบริเวณอื่นของประเทศ เช่น เทศมณฑลเถา-ยฺเหวียนมีประชากรประมาณ 5,000–10,000 คน
จำนวนประชากรชาวอุยกูร์ยังคงเป็นหัวข้อพิพาท โดยเฉพาะประชากรในประเทศจีน ทางการจีนระบุจำนวนประชากรในเขตปกครองตนเองซินเจียงที่มากกว่า 12 ล้านคน ซึ่งเป็นจำนวนประชากรประมาณครึ่งหนึ่งของประชากรทั้งหมดในเขตปกครองตนเอง
อย่างไรก็ตาม ในช่วง ค.ศ. 2003 ชาวอุยกูร์บางกลุ่มอ้างว่าทางการจีนนับจำนวนประชากรของตนน้อยกว่าความเป็นจริง โดยอ้างว่าที่จริงมีประชากรมากกว่า 20 ล้านคน ข้อพิพาทเรื่องประชากรยังคงมีอยู่ โดยนักเคลื่อนไหวและกลุ่มบางกลุ่มอย่าง World Uyghur Congress และ Uyghur American Association อ้างว่าประชากรชาวอุยกูร์อยู่ในขอบเขตระหว่าง 20 ถึง 30 ล้านคน บางส่วนอ้างว่าจำนวนประชากรที่แท้จริงคือ 35 ล้านคน
ถึงกระนั้น นักวิชาการโดยทั่วไปปฏิเสธข้ออ้างเหล่านี้ ซึ่งศาสตราจารย์ Dru C. Gladney เขียนไว้ในหนังสือ Xinjiang: China’s Muslim Borderland เมื่อ ค.ศ. 2004 ว่ามี “หลักฐานไม่เพียงพอ” ที่สนับสนุนข้ออ้างชาวอุยกูร์เกี่ยวกับประชากรในประเทศจีนมีมากกว่า 20 ล้านคน
ข่าวที่เกี่ยวข้อง : โดนคุมตัวในไทยนาน 10 กว่าปี! ชาวจีน 40 ราย ที่ลักลอบเข้าเมืองโดยผิดกฎหมาย ถูกส่งตัวกลับประเทศแล้ว
“บิ๊กต่าย” รับ “ส่ง 40 อุยกูร์ ถึงจีนแล้ว” ยัน เป็นไปตามเทคนิค-ยุทธวิธีเพื่อความปลอดภัย
อ้างอิง :
- Chih-yu Shih, Zhiyu Shi (2002). Negotiating ethnicity in China: citizenship as a response to the state. Psychology Press. p. 137. ISBN 0-415-28372-8. สืบค้นเมื่อ 28 June 2010.
- M. Irfan Ilmie; Tia Mutiasari (2021-01-11). “Populasi Uighur naik 25 persen, pemerintah Xinjiang bantu cek keluarga” [Uighur population up 25 percent, Xinjiang government helps check families]. Antara News (ภาษาอินโดนีเซีย). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-06-14
- 3–8 主要年份分民族人口数 [3–8 Population by ethnic group in major years]. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 November 2018
- Gladney, Dru C. (5 May 2003). “China’s Minorities: the Case of Xinjiang and the Uyghur People” (PDF). Sub-Commission on Promotion and Protection of Human Rights Working Group on Minorities: Ninth session. United Nations Commission on Human Rights. p. 9. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 5 July 2020. สืบค้นเมื่อ 5 July 2020.
Some Uyghur groups claim that there are upwards of 20 million Uyghur in China, and nearly 50 million Muslims, with little evidence to support those figures.
- van der Made, Jan (7 December 2016). “Uighurs slam Chinese ‘occupation’ at Paris congress”. Radio France Internationale. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 December 2019. สืบค้นเมื่อ 5 July 2020.
Currently some 20 million Uighurs live in the western Chinese Xinjiang region
- “About Uyghurs”. Uyghur American Association. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 June 2020. สืบค้นเมื่อ 5 July 2020.
According to the latest Chinese census, there are about 12 million Uyghurs. However, Uyghur sources indicate that Uyghur population in East Turkistan is about 20 – 30 million
- Mijit, Fatima; Ablimit, Tangnur; Abduxkur, Guzalnur; Abliz, Guzalnur (November 2015). “Distribution of human papillomavirus (HPV) genotypes detected by routine pap smear in uyghur-muslim women from Karasay Township Hotan (Xinjiang, China)”. Journal of Medical Virology. 87 (11): 1960–1965. doi:10.1002/jmv.24240. PMC 5033003. PMID 26081269.
The Xinjiang Uyghur Autonomous Region, located in western China, has a population of 20 million Uyghur (the main ethnic group)
- “EAST TURKISTAN”. World Uyghur Congress. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 May 2020. สืบค้นเมื่อ 5 July 2020.
Uyghur sources put the real population of Uyghurs around 20 million
- Zuberi, Hena (18 June 2015). “Uyghurs in China: We Buried the Quran in Our Backyards”. Muslim Matters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 May 2020. สืบค้นเมื่อ 5 July 2020.
“There are 35 million of us,” he says, some in exile, others in the land of what is known to the world as the Xinjiang Uyghur Autonomous Region. This number is hotly contested and rejected by the Chinese government’s official census
- Hudayar, Salim (13 February 2017). “Contemporary Colonialism: the Uyghurs Versus China”. Intercontinental Cry. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 May 2020. สืบค้นเมื่อ 5 July 2020.
‘According to some Uyghur activists, the Uyghurs number around 35 million, however official Chinese statistics put them around 12 million, a far cry from what the indigenous Uyghurs claim.’ ‘Analyzing historical data from Russian, Turkish, Chinese, and Uyghur sources, Turkish historian Professor Dr. Mehmet Saray expressed in his book Doğu Türkistan Türkleri Tarihi [The History of Eastern Turkistan’s Turks] that the Uyghurs numbered roughly 24 million within East Turkistan as of 2010
- Gladney, Dru C. (2004). “The Chinese Program of Development and Control, 1978-2001”. ใน Starr, S. Frederick (บ.ก.). Xinjiang: China’s Muslim borderland. Taylor & Francis. p. 113. ISBN 978-0765613189. สืบค้นเมื่อ 5 July 2020.
Some Uyghur groups go so far as to claim, albeit with scant evidence, that China’s population today includes upwards of 20 million Uyghurs
