เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2567 นายมงคล ไชยภักดี หัวหน้าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ได้รับรายงานจากชุดเฝ้าระวังช้างในเขตตำบลห้วยสัตว์ใหญ่ อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งอยู่ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ว่าพบโขลงช้างป่าออกหากิน โดยกล้องเฝ้าระวังสามารถบันทึกภาพไว้ได้
จากภาพที่บันทึกได้ พบว่าในโขลงช้างป่านี้มีลูกช้างอายุประมาณไม่เกิน 5 ปี 1 ตัว ที่มีลักษณะพิเศษคือมีงายาวถึง 60 เซนติเมตร และมีลักษณะสง่างาม ซึ่งถือว่าเป็นความยาวกว่าปกติ สำหรับช้างในวัยนี้ โดยทั่วไปแล้ว ลูกช้างอายุ 5 ปีจะมีงายาวประมาณ 10-15 เซนติเมตรเท่านั้น การพบลูกช้างที่มีงายาวกว่าปกติเช่นนี้จึงสร้างความฮือฮาให้กับผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก
อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยที่สำคัญของช้างป่าในประเทศไทย โดยมีประชากรช้างป่าอาศัยอยู่ประมาณ 300-350 ตัว ซึ่งถือเป็นหนึ่งในกลุ่มประชากรช้างป่าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ พื้นที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานมีความอุดมสมบูรณ์ด้วยแหล่งอาหารและน้ำ ทำให้เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับช้างป่า อย่างไรก็ตาม การขยายตัวของชุมชนและพื้นที่เกษตรกรรมรอบอุทยานฯ ทำให้เกิดความท้าทายในการจัดการพื้นที่อาศัยของช้างป่าและลดความขัดแย้งระหว่างคนกับช้าง
ทั้งนี้ โขลงช้างดังกล่าวยังคงวนเวียนหากินอยู่ภายในเขตอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ไม่ได้ออกนอกพื้นที่ไปสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้านแต่อย่างใด โดยมีเจ้าหน้าที่ศูนย์เฝ้าระวังและติดตามช้างป่าของอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานคอยเฝ้าระวังอย่างเข้มงวด ซึ่งเป็นไปตามนโยบายของ ดร.เฉลิมชัย ศรีอ่อน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ที่ให้ความสำคัญกับการช่วยเหลือประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากสัตว์ป่า และคำสั่งของนายอรรถพล เจริญชันษา อธิบดีกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช ที่กำชับให้มีการติดตามและพัฒนาระบบของศูนย์เฝ้าระวังช้างป่าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
ที่มา – อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน – Kaeng Krachan National Park
