คัดลอก URL แล้ว
5 แนวคิดการใช้ชีวิต มาดามพอลล่า ไฮโซยุดยา สวยมั่นใจตัวเอง ไปไหนคนต้องมอง

5 แนวคิดการใช้ชีวิต มาดามพอลล่า ไฮโซยุดยา สวยมั่นใจตัวเอง ไปไหนคนต้องมอง

จากเด็กผู้หญิงธรรมดา ที่เริ่มหารายได้จากการพายเรือขายถั่ว สู่การเป็นเจ้าของอาณาจักรเพชรที่เยอะและปังที่สุดในอยุธยา “มาดามพอลล่า สุภาภรณ์ ศรีโภชน์สมบูรณ์” เจ้าของธุรกิจเครื่องประดับเพชร เค ไดมอนต์ ที่เป็นเศรษฐีเงินล้านตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 20 เธอมีแนวคิดการใช้ชีวิตอย่างไร?

1.เราคิดว่าเราสวย มั่นใจค่ะ

ถ้าเรียก มาดามพอลล่า ต้องมี ไฮโซยุดยา เพราะเราคิดว่าเราสวย ง่ายๆ สวยมั่นใจตัวเอง ไปไหนคนต้องมอง ทุกวันนี้คนต้องมองค่ะ มั่นใจค่ะ

2.ชีวิตต้องดิ้นรน

พ่อแม่ยากจน แม่ทำผ้าโหล พ่อขับรถสองแถวส่งนักเรียน และพ่อแม่มีลูกหลายคน ก็ให้เราเป็นลูกบุญธรรมกับญาติเพราะญาติไม่มีลูกเลย เค้าก็เอาเราไปเลี้ยง โตมาได้เรียนแค่ ปวช. เพราะเค้าก็ไม่ได้มีเงินส่ง เราก็อยากมีเงินเป็นของตัวเอง ปิดเทอมคนอื่นไปเที่ยว เราแม่ทำถั่วให้ไปขาย ก็พายเรือขายถั่ว ขายไอติม บาทสองบาทเราก็เก็บเพราะเราไม่มีตัง เราอยากกินยาคูลสักขวดนึงสมัยก่อนขวดละ 6 สลึง ก็ยังไม่ได้กิน พอโตขึ้นเราก็ทำธุรกิจขายผ้าโบ๊เบ๊ เป็นแม่ค้าเลย ขายตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเจ็ดโมงเช้า ต้องดิ้นรนอะ กำไรวันละ 200 เก็บสะสมจนถึงสองหมื่นก็ไปซื้อที่

3.ตั้งเป้าหมายให้ชัด! (วันนึงชั้นต้องเป็นเจ้าของร้านทองให้ได้)

คือขายผ้าเป็นอาชีพหลักแต่รายได้มันน้อย แม่เราและแม่บุญธรรมก็สงสารเราอยากให้อนาคตลูกทำธุรกิจที่ดีกว่านี้ บอกแม่งั้นขายทองมั้ย เราอยากได้มากกว่านี้ทำไมเราไม่คิดจะเป็นเจ้าของธุรกิจเอง เลยคิดว่า ทอง ชาวบ้านสมัยก่อนยังไงก็ชอบทอง แม่เลยไปฝากกับญาติที่วงเวียนใหญ่ ไปทำก็ได้เงินเดือน เดือนละสองพัน ทำทุกอย่าง กวาดร้าน ถูร้าน เช็ดกระจก ช่วยขายทอง เลี่ยมกรอบพระ ตอนนั้นอาศัยครูพักลักจำ การดูทอง ดูเพชร ตัดต่อทอง ชุบทอง ทุกอย่างนั่งดูเค้าและก็ขอทำเลย วันนึงเราอยากมีมากกว่านี้นะ เราต้องมีธุรกิจของตัวเอง และอะไรที่ตอบโจทย์คนทุกคน คือจุดตรงนั้นที่เป็นจุดเริ่มต้น คิดตลอดว่าวันนึงชั้นต้องเป็นเจ้าของร้านทองให้ได้ วันนึงต้องเป็นวันของเรา ลบคำสบประมาทที่มีคนมองว่าเราอ่อนแอ ไม่กล้าพูด ทำไม่ได้ ให้เขายอมรับเราให้ได้ว่า เราได้ก้าวมาเป็นเจ้าของร้านทอง วันนึงเราต้องทำให้ได้

4.ความดีและความตั้งใจจริงทำให้ได้รับการช่วยเหลือ

จุดเปลี่ยนที่ทำให้ได้เป็นเจ้าของร้านทอง ตอนนั้นเป็นลูกจ้างฝึกขายทอง เราก็เป็นเด็กดี เจ้าของร้านทองเค้าเห็นความตั้งใจของเรา เค้าให้เรายืมทองมาเปิดร้านเลย ตอนนั้นเรามีประมาณหลักล้านซึ่งการเปิดร้านทองยังไง 2-3 ล้านมันไม่อยู่อยู่แล้ว ต้องขอบคุณอาเตี๋ย ร้านทองยิ่งเจริญ วงเวียนใหญ่ ที่เมตตากับเรา ให้เราเอาทองมา เอามาที 2 โล 3 โล เอามาขายที่ร้านบ้านตำบลในชนบท ผลตอบรับถือว่าดี เราก็ขายทองและก็รับฝากจำนำด้วยร้อยละ 3 บาท การขายทองสมัยก่อนมันถูก ลูกค้าตอบรับดีมาก

5.ต้องมีความใฝ่ฝันที่จะไปต่อและต้องมั่นใจว่าเราทำได้

แม่บุญธรรมเราอยากได้ต่างหูเพชร เราเลยบอกวันนึง หนูจะเป็นเจ้าของร้านเพชรที่ใหญ่และเคาน์เตอร์เยอะที่สุดในยุดยา เดี๋ยวแม่รอนะ! แม่บอกเออๆ ทำให้ได้ก่อน

ถึงบอกว่า

คนเราเนอะมันต้องมีความใฝ่ฝันที่เราจะไปต่อ แล้วเราต้องมั่นใจในตัวเราว่าเราต้องทำได้

จากนั้นเราก็คิดสร้างฐานลูกค้า เพื่อให้มีเงินมาหมุนเวียน ด้วยการเริ่มขายราคาทองถูกกว่าที่อื่น ขายเท่าทุนเรายังขายเลย เราเปิดร้านต้องมีเงินหมุนเวียนเข้าออกถึงจะอยู่ได้ ใช้เวลาเป็นสิบปีกว่าจะมีร้านเพชรได้

รับชมคลิปสัมภาษณ์เต็มๆ ได้ที่ บุกคนต้นแบบ เส้นทางชีวิต มาดามพอลล่าไฮโซยุดยา | #DNATALK EP.26


เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง