จากจุดเริ่มต้นในวัยเด็กที่ “ปันปัน นาคประเสริฐ” มักจะถูกพูดเสมอว่า เกิดมาเป็นเพศทางเลือกและรูปร่างไม่ดี เป็นสิ่งที่เสียใจมากที่สุดฝังลึกอยู่ในความทรงจำ ปัจจุบันเค้าได้เปลี่ยนแปลงตัวเองและต่อยอดพัฒนาความสามารถ จนเป็น Drag Queen ที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก สร้างชื่อเสียงและความภูมิใจให้กับประเทศไทย
อดีตเด็กอ้วนที่ไม่มีเพื่อน
เป็นเด็กอ้วนที่ไม่มีเพื่อน แบบโอเวอร์เวทมาก อายุ 15 หนัก 88 กก. คนชอบด่าว่าอีตุ๊ดอ้วน จำได้ว่าตอนโตขึ้นมาเรียนไฮสคูลโดนบูลลี่เยอะมาก เพื่อนน้อย โดนบูลลี่ว่า เป็นเกย์ อ้วน คือถ้าเป็นเกย์ก็จะโดนแกล้งอยู่แล้ว แต่นี่โดนคอมโบเซ็ทเลยทั้งสองอย่าง
เคยโดนบูลลี่จนทำให้เป็นบูลิเมีย
ปันผ่านมาหลายอย่างมาก เราเห็นตามสื่อเป็นเกย์ต้องมีซิกแพ็คถึงจะมีความรักได้ เราก็แบบเราอ้วนคงไม่มีใครมารักเราหรอก ตอนแรกเราชอบผู้หญิงก่อน และก็มาชอบผู้ชาย เพราะพอเป็นเรื่องทางเพศเนี่ยมันรู้ได้อ่าตอนอายุ 18 และพอไปเรียนมหาวิทยาลัยก็กลับมาชอบผู้หญิงอีกรอบ และก็กลับมาชอบผู้ชายอีก ความลื่นไหลทางเพศไงคะไม่ผิด (หัวเราะ)
ย้อนกลับไปรับมือยังไงที่โดนบูลลี่ ปันไม่ได้รับมือมันได้ดีที่สุด ปันทำร้ายตัวเอง ปันเป็นบูลิเมีย Bulimia nervosaม (หรือเรียกสั้นว่า “โรคล้วงคอ” ภาวะผิดปกติทางพฤติกรรมการทานอาหารที่เกี่ยวเนื่องกับจิตใจ) ทำให้ได้เรียนรู้หลายๆ อย่างว่า ในจุดที่เราไม่ได้รักตัวเองเนี่ยแล้วเราหาวิธีที่จะหนี (escape) ความเจ็บปวดตรงนั้น เพื่อเราจะได้รู้สึกว่าคอนโทรลอะไรบางอย่างได้
ตอนนั้นส่องกระจกแล้วเกลียดตัวเองมาก เราทำอะไรก็ได้เพื่อที่จะไม่มีความรู้สึกเจ็บตอนนี้ได้ไหม ก็เลยเป็นบูลิเมียทำให้ตัวเองอาเจียนเรื่อยๆ จนกว่าจะผอม แล้วมีช่วงนึงที่เราตกใจมากคือ แค่กินข้าวธรรมดามันก็อ๊วกออกมาหมดเลย เหมือนเราพยายามกินอะไรก็ให้มันอ๊วกออกมา จนร่างกายมันชินจนออกมาเองอันนี้เราไม่ได้ตั้งใจทำละ เราเลยรู้สึกว่าเฮ้ยเราตายได้นะ! เลยรู้สึกว่าเฮ้ย ถ้าเราไม่เปลี่ยนอะเราตายได้จริงๆ
จากที่เรารู้สึกว่าคอนโทรลอะไร มันกลับทำให้เรารู้สึกว่าคอนโทรลอะไรไม่ได้อีก เราเลยรู้สึกว่าพอแล้ว ทำแบบนี้กับตัวเองไม่ได้แล้ว!! เราก็เลยเปลี่ยนการกินให้ดีขึ้น ออกกำลังกายมากขึ้น มันเป็นการเดินทางของปัน ซึ่งวันนี้น้ำหนักปันขึ้นลงตลอด แต่ปันแฮปปี้ไม่ว่าจะน้ำหนักเท่าไร ปันแค่เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัว ให้เข้ากับร่างกายของปันเท่านั้นเอง
สถานการณ์เครียดของ อารต์ อารยา ทำให้ค้นพบพรสวรรค์
ปันเป็นเด็กเรียนไม่เก่ง แต่อาจารย์มักจะบอกว่าเป็นคนมีเอนเนจี้ ประสบการณ์ที่ตอกย้ำว่าเราเป็นคนมีเอเนจี้คือ การได้ทำงานกับพี่อาร์ต อารยา เพราะอยู่กับพี่อาร์ตเค้าจะมีสถานการณ์ที่เครียดค่อนข้างเยอะ รังสีอำมหิตที่ออกมาจากหน้านาง วันนั้นปันเห็นเค้าเครียดปันก็เล่นมุกไปเลย เป็นตัวเองไปเลย แล้วเอเนจี้เค้าเปลี่ยน และเราก็รู้สึกว่า อ๋อเราอาจเป็นคาแรคเตอร์จากมาเวลตัวนีงที่สามารถเปลี่ยนอารมณ์ของคนอื่นได้ ขนาดพี่อาร์ตที่เค้าเครียดที่สุดเรายังทำให้เค้าขำได้ นี่มันเป็นพรสวรรค์อย่างนึงที่เราสามารถกวนเค้าได้จนทำให้เค้าหลุดมาดเครียดของนาง
ความฝันในวัยเด็ก อยากเป็นหมอ
เคยส่ง Essay ไปมหาวิทยาลัยได้เข้า Boston University เกี่ยวกับทางด้านชีวภาพในทะเล ถ้าไปเรียนต้องไปอยู่บนเรือ 2 ปี แล้วเราแบบดิชั้นเมาเรือเด้อ แต่ดิชั้นชอบปลามาก ถ้าพาปันไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำปันรู้ชื่อทุกตัว เหมือนโปเกมอนก็รู้ชื่อทุกตัว
พ่อแม่คาดหวังให้ต่อยอดธุรกิจ
พ่อแม่เป็นคนจีน ปันเชื่อว่าเค้ามีความคาดหวังให้ต่อยอดธุรกิจ แต่ปันทำทุกอย่างผิดในสายตาพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก คือไม่เคยฟังใคร ตรรกะของหนูคือ ชั้นจะทำอะไรก็ได้ที่ฉันมีความสุข เค้าก็จะบอกว่า เอออยากอุ้มหลาน เหมือนแบบวันนึงสิ่งที่จะทำให้พ่อแม่ภูมิใจจะต้องแบบเค้าเรียกว่าสืบทอดปะ อยากให้นามสกุลมีต่อไป ปันก็คิดว่าเพื่ออะไรอะ แต่พอได้คุยกันพ่อเค้าก็บอกว่า ไม่อยากให้ชีวิตเรามันยากกว่าคนอื่น
This is my son ถึงวันที่ครอบครัวยอมรับในความเป็นตัวตน รู้สึกสะใจ และภูมิใจจริงๆ
เมื่อไม่นานมานี้เอง จริงๆ คือแม่ไม่ดูปันแต่งหญิงเลย เดินออกเลย ปันว่าน่าจะเป็น 2-3 ปีที่แล้ว ที่เค้าเริ่มโอเค มีการแข่งขันอย่างนึงเป็นชาเลนจ์โชว์เราก็แต่งหญิงไป เราก็คิดว่าผู้ใหญ่เขาจะต้องหัวสมัยก่อน เค้าคงไม่เลือกกะเทยขึ้นมาลิปซิงค์หรอก วันนั้นมีคน 400 คน อย่างน้อยเราก็ได้เงินค่ามาโชว์เราไม่ต้องการชนะหรอก วันนั้นพ่อนั่งอยู่ด้วยและผลโหวตออกมาเราได้ที่หนึ่ง พ่อปันก็เดินไปที่โต๊ะว่านี่ลูกผมๆ This is my son เรารู้สึกแฮปปี้มาก เดินผ่านยามวันนั้นพ่อเอาเงินให้ยามและก็บอกว่าเนี่ยลูกผมชนะ ผมภูมิใจในตัวเค้ามาก เราก็ซึ้งว่าแบบเราได้การยอมรับและความสำเร็จในเวย์ที่เราไม่ได้เปลี่ยนตัวเอง เราแต่งหญิง เป็นแดร็กควีน และพ่อเรายอมรับเราได้ โดยที่เราไม่ต้องเปลี่ยนให้เป็นคนอื่น หนูสะใจจริงๆ และรู้สึกภูมิใจด้วย เรารู้สึกอุ้ยรักอ่า รักป๊า
ชวนพ่อมาแต่งหญิง พ่อได้เข้าใจถึงความเป็นแดร็กควีน
เราชวนพ่อมาแต่งหญิงค่ะ บอกป๊าว่ามีหลายครอบครัวที่พ่อแม่เค้ายังไม่เข้าใจกันเหมือนกับที่เราเคยเป็น ถ้าวันนี้ป๊ามาแต่งหญิงเราสามารถช่วยหลายคนได้เยอะมากเลยนะ บอกว่าป๊าต้องคิดถึงเด็กๆ บ้างนะ พอแต่งแล้วเค้าก็บอกว่า ทำไมนานอย่างนี้ทำไมมันเจ็บอย่างนี้ แต่พอพ่อได้แต่งแดร็กก็ทำให้เราสองคนเข้าใจกันมากขึ้น พ่อได้เห็นกระบวนการทุกอย่างแล้วอ่า มันคือศิลปะซึ่งใช้เวลา ใช้สกิล ใช้ความอดทนสูงมาก
ตัวตนของปันปัน เวลาอยู่บนเวทีแล้วไม่มีอะไรมาต้าน
ปันเป็นนักแสดง เอนเตอร์เทนเนอร์ MC เป็นเจ้าของกิจการ และก็เป็นแดร็กควีนค่ะ สิ่งที่ทำให้รู้สึกเป็นตัวปันปันมากที่สุดคือ เวลาอยู่บนเวทีแล้วไม่มีอะไรมาต้านเราได้ รู้สึกพาวเวอร์ฟูลสุดๆ เลย แล้วรู้สึกว่านักแสดงแดร็กควีนเมืองไทยอะเก่งแบบสุดๆ แล้วหนูภูมิใจในจุดๆ นี้ เวลาไปเมืองนอกอะเราเอาของไปโชว์เค้า เรารู้สึกสะใจ เราไม่แพ้ชาติใด
มารายห์ แครี คือ Diva
ชอบมารายห์ แครีมาก เพราะเค้าสตอวร์เบอรี่มาก เกินความเป็นผู้หญิงมากๆ มีผู้หญิงคนไทยที่ดูลมพัดตลอดเวลา กะพริบตา ดูตัวเล็ก จึงเป็นคาแรคเตอร์ที่ชอบและเลียนแบบได้เหมือน นางจะมีท่าที่แบบเหมือนไส้เดือนและกำลังลื่นไหลตลอดเวลา กะพริบตาแล้วมีความสุขอะ หนูก็เลยรู้สึกว่าเธอเป็นอะไรชั้นชอบ ชอบความเป็น Diva ของนาง ในโลกนี้ไม่มีใครที่ร้องเพลงได้เหมือนนางแล้ว
ความรักของปันคืออะไร
อยู่ด้วยแล้วสบายใจ การที่อยู่ไปแล้วเพิ่มพูนความสุขด้วยกัน ทำให้ชีวิตทั้งคู่ดีขึ้น
คิดว่าจะหยุดแต่งแดร็กเมื่อไร
เมื่อคนไม่อยากดูแล้ว ความสุขของเราในการแต่งแดร็กเนี่ย อายุ 20 แต่งแบบนึง อายุ 30 แต่งแบบนึง มันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ศิลปะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
เป้าหมายในอนาคต
ปันคิดว่า ชีวิตเราสั้น และมีชีวิตเดียว เพราะฉะนั้นเลยรู้สึกว่าชีวิตนี้จะเอาให้เต็มที่ที่สุด เพราะอายุ 34 มาถึงจุดที่ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ด้วยซ้ำ ทุกวันนี้ชีวิตสนุกมาก ในอนาคตอยากเก็บตังสร้างบ้านเป็นของตัวเองให้ได้ และก็หาบ้านที่เกษียณได้ และก็อยู่กับแฟนอะไรอย่างนี้
