เสียงครืดคราดของแก้วที่เสียดสีไม้ในความมืด ชาย-หญิงสี่คนในชุดนักศึกษานั่งล้อมวงกันในความมืด ทั้งห้องมีเพียงแสงสว่างจากเทียนไขครึ่งเล่มที่วางข้างๆตัวของพวกเขา ทุกคนพยายามเกร็งนิ้วชี้ข้างขวาที่จิ้มอยู่บนถ้วยแก้วซึ่งกำลังเคลื่อนตัววนเวียนไปมาเรื่อยๆบนตารางไม้โบราณที่มีอักขระแปลกๆ ทั้งสี่จ้องมองเหตุการณ์เบื้องหน้าด้วยความตื่นกลัว ถ้วยแก้วนั้นวิ่งวนไปเวียนมาบนตารางไม้ ในขณะที่ อิงกาน ร้องไห้ตาแดง
อิงกาน เห้ย!!!! กูขอร้องให้พวกมึงหยุดเถอะ
เมธ หน้าตาตื่นตระหนกไม่แพ้กัน…เหงื่อไหลเต็มใบหน้า จ้องมองมาที่กล้อง
เมธ จะหยุดมันยังไงว๊ะ ..ปะ(จะเรียกว่าปาล์ม)
ป้อง (พูดสวน) จะเอาอย่างนั้นก็ได้ แต่คลิปนี้จะไม่มีความหมายนะ
เมธหันมามอง ป้อง แล้วคิดพิจารณา แต่ เมย์ ก็หันมามาป้องเช่นกัน
เมย์ ป้อง!!!!!
เมธหันมองมาที่กล้องแล้วก้มหน้าไปหยิบสมุดคาถาเล่มเก่าๆ กระดาษขาดรุ่งริ่งขึ้นอ่าน
เมธ เออ…..อิติ สุคโต อรหัง พุทโธ นะโมพุทธายะ ปฐวีคงคา พระภุมมะเทวา ขมามิหัง (ท่องวนไป9จบ)
ระหว่างที่เมธท่องคาถาอยู่นั้น ถ้วยแก้วเริ่มมีควันขาวๆอยู่ในภายในและหมุนวนเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงหัวเราะของผู้ชายดังแว่วรอบๆตัวพวกเขา อิงกานมองที่ถ้วยแก้ว
อิงกาน เมย์…กูไม่ไหวแล้ว
อิงกานจะเอานิ้วออกจากแก้ว
ป้อง ระวัง…..ถ้าแกเอานิ้วออกเมื่อไร ผีร้ายมันจะเข้าสิงแกนะ
เมย์ ป้อง เมธ พอเถอะ
จู่ๆเทียนที่วางอยู่ข้างหน้าอิงกานก็ดับวูบลงเพียงเล่มเดียว
อิงกาน กูไม่ไหวแล้ว พอเถอะยายประหลาด
อิงกานตัดสินใจยกนิ้วออกจากแก้วทันที!
พรึ่บ ….แสงไฟจากเทียนไขในห้องดับวูบ ทุกคนต่างร้องด้วยความตกใจในความมืดเราได้ยินแต่เสียงหายใจ….ทันใดนั้นเสียงร้องของอิงกานก็ดังขึ้นอย่างน่ากลัว
อิงกาน กร๊๊ดดด…… !
เสียงในความมืดของอิงกานยังคงดังอยู่ แต่ปะปนมาด้วยเสียงของ เมธ ป้อง ปาล์ม และเสียงเมย์ที่ร้องไห้
ปาล์ม อิงกานแกอยู่ไหน
ป้อง อิงกาน…
ไฟติดขึ้นอีกครั้ง อิงกานอยู่หน้าจอแล้วกระโจนเข้าหากล้องทันที
อิงกาน แก
อิงกานเข้าทีคอของปาล์ม ใช้มือข่วนที่คอปาล์ม
ปาล์ม โอ๊ย…..
มุมภาพจากกล้องตกลงพื้น ภาพแหงนขึ้นเห็นแต่เพดาน อิงกานยังคงกรีดร้องในขณะที่เมธและป้องช่วยกันจับตัวเธอไว้
เสียงปาล์ม พี่เมธ…ทีนี้พี่เชื่อปาล์มหรือยังละ ?
ภาพแทนสายตาใครบางคนแอบ มองผ่านประตูที่เปิดไว้ เห็นอาพิมกำลังอยู่ที่หน้าบริเวณที่วางเครื่องรางของขลัง ประตูถูกแง้มให้มีขนาดแคบลง อาพิมนำดาบนางเสือวางไว้ที่แท่นวางแล้วมองดูความเรียบร้อยของเครื่องรางของขลัง แล้วไปสะดุดตาที่กล่องใบหนึ่งลวดลายของกล่องมีอักขระภาษาขอมหรือเขมรอยู่รอบๆ กล่องอาพิมยืนจ้องมองกล่องสักพักด้วยความสงสัย เธอหันไปหยิบเก้าอี้แล้วเหยียบขึ้นไปอาพิมสังเกตุเห็นกล่องซึ่งมันไม่ตรงกับขอบรอยของฝุ่น เธอถอนหายใจแล้วขยับให้กล่องกลับเข้าที่เดิมหลังจากที่อาพิมขยับกล่องเรียบร้อยก็เดินออกจากห้องไป
ภาพจับไปที่ตึกคณะศิลปกรรมและบรรยากาศหลากหลายมุม พร้อมๆกับเสียงบรรยาย…
แจน ยานแม่(น้ำเสียงลึกลับ โทนต่ำ เหมือนเสียงผู้พากษ์รายการทีวีผีทั่วไป) .และนี่คือตึกคณะศิลปกรรม ต้นเหตุของคลิปสยองขวัญ “ผีถ้วยแก้ว” ที่มียอดวิวกว่าล้าน ภายในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ซึ่งอยู่ย่านธนบุรี คณะศิลปกรรมเป็นตึกเก่าแก่ที่อยู่คู่โรงเรียนนี้มากกว่า50ปี แต่เมื่อไม่นานมานี้ตึกนี้ได้มีการซ่อมบำรุงและหลังจากนั้นเกิดเหตุการณ์ลึกลับอยู่ตลอดและนั้นจึงเป็นที่มาของนักศึกษาลองของที่กล้าเล่นผีถ้วยแก้วในตึกนี้
ภาพกลับมาจับที่ห้องที่เล่นผีถ้วยแก้ว มีการset up บรรยากาศให้ดูน่ากลัวขึ้น มีการวางสายสินธ์ไว้รอบๆ จัดวางห้ิงพระที่ไม่มีพระมีแต่กระถางธูปที่มีก้านธูปหมดแล้วปักไว้ เทียนถูกวางปักไว้รอบๆเป็นวงกลม ซึ่งในวงกลมนั้นไม่มีอะไรวางอยู่ แจน ยานแม่ ถือไมค์บรรยาย
แจน ยานแม่ดิฉัน แจน ยานแม่ ผู้ดำเนินรายการ “เดอะ โกสต์ ฮันเตอร์” วันนี้เราจะได้ย้อนกลับไปสู่คลิป “ผีถ้วยแก้ว” เราจะให้พวกเขาเหล่านั้นเล่นกันสดๆอีกครั้ง โอ้วว….ดิฉันเริ่มสัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างได้แล้วเสียงตะโกนดังขึ้นมา
ตั้ม ถือโทรโข่งสั่งการแจนยานแม่ในระยะใกล้ๆ และถือโทรโข่งเดินสั่งการทีมงานในระยะใกล้ๆ ทีมงาน กล้อง ไฟ และรถตู้อุปกรณ์การถ่ายทำ จนสุดท้ายเขาก็กลับมานั่งอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ มือถือโทรโข่ง
ตั้ม (พูดใส่โทรโข่ง) เอาละ ฉากต่อไปจะถ่ายพวกนักศึกษานะ (เอาโทรโข่งลง ) พวกเธอพร้อมนะ?
ป้องกระซิบอะไรบางอย่างกับเมธ เมธมีสีหน้าลังเลแต่ก็ยังพยักหน้ารับ
เมธ พร้อมครับ
ปาล์ม(ที่คอมีผ้าปิดแผลปิดไว้) ยืนอยู่หน้าชั้นวางเครื่องรางของขลัง เธอแหงนหน้าขึ้นไปมองกล่องชุดผีถ้วยแก้ว ปาล์มก้มหน้าลงละสายตามองต่ำเหมือนคิดอะไรบางอย่างปาล์มหอบหนังสือเกี่ยวกับเรื่องจิตวิญญาณและถุงอาหารหมาปาล์มยืนอยู่เจ้าด่าง(หมาสีดำมีรอยแผลเห็นชัดว่ามีเลือดสดอยู่)วิ่งเข้ามาหาเธอ มันทำตัวสนิทสนมด้วยการเอาคอมาอิงที่ขาของปาล์ม เธอยิ้มให้มันอย่างเอ็นดูปาล์มนั่งลงแกะห่อข้าวแล้วให้เจ้าด่างกิน แล้วจู่ๆก็มีมือยื่นหนังสือเล่มหนึ่งมาที่หน้าของปาล์ม
ปาล์มแหงนหน้าไปดูผู้ที่ยื่นหนังสือมาให้….เมธยิ้มให้แล้วทรุดตัวลงนั่งข้างๆ
เมธ ปาล์ม ใช่ไหม…เธอลืมหนังสือไว้ที่โรงอาหาร
ปาล์มนิ่งเงียบ…
เมธ อ้าวไม่ใช่เหรอ ? เอ…..หรือว่าฉันทักคนผิด
ปาล์ม พี่รู้จักชื่อหนูด้วยเหรอ?
เมธ รู้จักซิ…ก็เราอยู่เอกเดียวกันนี่
ปาล์ม แต่คนส่วนใหญ่ไม่อยากรู้จักปาล์ม
เมธ ไม่จริงหรอก
ปาล์ม จริงๆพี่….ใครๆก็เรียกปาล์มว่า ยายประหลาด
เมธ ก็ไม่เห็นประหลาดตรงไหนนี่ พี่ว่าปาล์มใจดีกว่าคนอื่นอีก
ปาล์ม ไม่หรอก
เมธ พี่ดูเราให้ข้าวหมามาหลายวันแล้วนะ
ปาล์ม อือม์….เจ้าด่างนะ
เมธ เหรอ…เธอคงตั้งชื่อให้มันสินะ
ปาล์มพยักหน้าเมธมองไปที่หนังสือลี้ลับในมือปาล์ม
เมธ เออ…เธอสนใจเรื่องลี้ลับเหรอ?
ปาล์ม เรื่องจิตวิญญาณต่างหาก
เสียงกริ่งเข้าห้องเรียนดังขึ้น เมธขยับตัวลุกขึ้น
ปาล์ม พี่ไม่รังเกียจปาล์มเหรอ
เมธ ไม่หรอก…ปาล์มน่ารักดี
ปาล์มแอบยิ้ม
เมธ ไว้พี่เลี้ยงข้าวปาล์มนะ
ปาล์ม จะเลิ้ยงข้าวปาล์มทำไม? เราไม่ได้ทำอะไรให้พี่ซักหน่อย
เมธ ( ยิ้ม ) ความรู้สึกบางอย่าง มันก็ไม่มีเหตุผลหรอก..ใช่ไหม?
เมธเดินจากไปปล่อยปาล์มแอบยิ้มอยู่คนเดียวปาล์มยืนมองอยู่หน้าชั้นวางเครื่องรางของขลัง เธอแหงนหน้าขึ้นไปมองกล่องชุดผีถ้วยแก้วอย่างลังเลใจ แต่ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจลากเก้าอี้มาที่ชั้นแล้วคว้ากล่องไม้นั่นไว้เสียงคนเดินอยู่ที่ทางเดินเหมือนจะเปิดประตู ทำให้ปาล์มชะงักรีบวางมันกลับที่เดิมประตูถูกเปิดออกเป็นอาพิมกับแบมเดินเข้ามา
แบม ขยันจริงนะ
ปาล์มทำทีกำลังอ่านหนังสือเล่มโตหันไปยิ้มให้
ปาล์ม ใกล้สอบแล้วนี่คะ
อาพิมเดินไปหยุดหน้าชั้นวางเครื่องรางของขลัง เธอสังเกตุเห็นอะไรบางอย่าง รอยยิ้มจางหายไปจากใบหน้าแล้วหันมาหาสองสาว
อาพิม เดี๋ยวเธอสองคนไปตามเอโกะมาที่ห้องประชุมทีนะ
สองสาวพยักหน้ารับแล้วเดินจากไปอาพิมมองรอยฝุ่นของกล่องไม้ที่ไม่ตรงที่เดิมอีกแล้ว !บรรยากาศที่มืดสนิท รอบๆบริเวณตึกศิลปกรรมมีเพียงแสงไฟของกองถ่ายซึ่งอยู่ชั้นล่างและแสงไฟจากชั้นสี่ของตัวตึก
ตั้มยืนด่าเมธและพวกอย่างหน้าดำหน้าแดง
ตั้ม อะไรกันครับ ผมถามว่าพร้อมไหมพวกน้องก็บอกว่าพร้อม แล้วไงตอนนี้บอกว่ายัง หมายความว่าไง ?
เมธ คือ…พวกเราต้องรอน้องอีกคนนะครับ
แจน (หันไปพูดกับตั้ม) ตั้ม ! เจ๊พูดเองดีกว่า (หันไปพูดกับเมธ) นี่พวกเธอรู้ไหมว่ากองถ่ายนะเขาลงทุนใช้เงินตั้งเยอะแยะ ถ้ามันหมดคิวแล้วต้องเพิ่มคิวถ่ายจะเสียเงินอีกเท่าไร พวกน้องจะจ่ายกันเองไหวไหม เอาน่าอย่ามาเสียเวลารีบๆเซตถ่ายๆจะได้จบๆ
เมธ มันต้องเล่นด้วยกันสี่คน…ไม่งั้นผีไม่มาแน่ๆ…
ตั้ม หา…ต้องรอให้ครบสี่คน
ทันใดนั้นเอง แจน ยานแม่ก็ดิ้นชัก ส่ายหัวไปมา เนื้อตัวสั่นเทา ผมยุ่ง อ้าปากกว้างและตาถลนใส่เมธ
แจน ย๊ากกกกก!
เมธ ป้อง เมย์ต่างตกใจกลัวจู่ๆแจน ยานแม่กลับมาสภาพปรกติ รวบผมให้เข้าที่เข้าทาง
แจน เห็นไหม ผีเข้าacting เอาก็ได้….มาเร็วรีบถ่าย
แจนเดินไปที่กลางวงซึ่งมีเทียนจุดไว้ล้อมเป็นวงกลม เธอกำลังจะนั่งลงแต่ป้องพูดสวนขึ้นมา
ป้อง เราต้องรอตารางผีถ้วยแก้วก่อนครับ
ตั้ม อะไรนะ พูดจริงไอ้น้อง?
ตั้มมองหน้าป้องเหมือนจะหาเรื่อง ป้องยิ้ม
ป้อง พูดจริงครับ
เสียงโทรศัพท์ของตั้มดังขึ้นขัดจังหวะ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
แจน ใครโทรมาละตั้ม
ตั้ม ลุงเฉินสิ เดี๋ยวผมมานะ
ตั้มเดินออกจากห้องไปเมธเดินเข้ามาหาป้อง เมย์
เมย์ ไปกันเถอะป้อง…เราไม่อยากเป็นแบบอิงกาน
ป้อง เราต้องรอกระดานนั่นอีกนานแค่ไหน ?
เมธ ไม่รู้ว่ะ…แต่กูว่าปาล์ม….
สิ้นเสียงคำว่า “ปาล์ม” ไฟในห้องติดๆดับๆขึ้นมาอีกครั้ง ทุกคนในห้องตกใจกลัว เมย์กรี๊ดลั่นเพียงชั่วครู่ไฟในห้องกลับมาอยู่ในสภาพปรกติ ตั้มเปิดประตูเข้ามา….
ตั้ม เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น…( มองหน้าทุกคน )….รึว่าจะมีจริง?
แจน งั้นรีบถ่ายเลย มั่วๆเอา
ตั้ม เดี๋ยวเจ๊…เจ๊โทรไปฟ้องลุงเฉินเหรอ……ผมเป็นโปรดิวเซอร์นะ
แจน เปล่า(เสียงสูง)
ภาพจับไปที่กล้องโกโปรตัวเล็กด้านมุมหนึ่งของห้อง มีสัญญาณไฟสีแดงกระพริบอยู่ตลอดภาพจับมาที่หน้าจอโนตบุค เห็นเป็นภาพพวกเมธ ป้อง แก้ว ตั้ม แจน กำลังถกเถียงกันอยู่ภาพหน้าจอคอมเลื่อนไปด้านบน เป็น ภาพ Brockของแอนนา กับโสโลแกนที่ว่า ” รู้ให้ลึก เข้าถึงทุกความจริง The net secret”ภาพหน้าจอเลื่อนลงมาที่กล่องวิดีโอเป็นภาพตั้ม เมธ ป้อง แก้ว แจน(เมื่อสักครู่) หัวข้อของคลิปนี้ คือ “แฉกลโกงรายการผี”
แอนนากดไปที่ปุ่ม enter บนแป้นโน๊ตบุ๊คแล้วยิ้มด้วยความสะใจห้องประชุมที่เต็มไปด้วยชั้นหนังสือ โต๊ะตรงกลางเป็นโต๊ะยาว อาพิมยืนอยู่หัวโต๊ะ แบม เอโกะ ปาล์ม นั่งรอด้วยความสงสัย บนโต๊ะมีไม้กระดานและอุปกรณ์ชุดผีถ้วยแก้ววางอยู่ พร้อมสมุดคาถาเล่มเก่าๆกระดาษขาดรุ่งริ่งหนึ่งเล่มวางอยู่
อาพิม คนเราผิดแล้ว ก็ไม่ควรจะผิดซ้ำ
เอโกะ แบม หันไปมองกันด้วยความสงสัยในคำของอาพิม
อาพิม ไม่ต้องสงสัย ทุกคนรู้ไหมว่าสิ่งที่วางอยู่ข้างหน้าเราคืออะไร
เอโกะ หนังสือเก่า
แบม ตลกไปไหนเนี่ย ?
เอโกะก็แหม…บรรยากาศมันตรึงเครียดนี่นา
อาพิม ปาล์มละรู้รึเปล่า
เสียงไลน์ดังขึ้นจากโทรศัพท์ของปาล์มที่วางอยู่บนโต๊ะปาล์มหน้าเจื่อน รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอาพิมส่ายหน้า…ปาล์มเปิดข้อความในไลน์ของเธอที่ดังขึ้นภาพตัดกลับมาจับที่มือถือเป็นข้อความของเมธที่ส่งมา
เมธ (ข้อความ)ปาล์ม เธอต้องรีบมาแล้ว มาให้ทันสามทุ่มไม่อย่างนั้นเราเละแน่(เน้นตอนท้ายเป็นรูปหัวใจ)
ปาล์มมองไปที่นาฬิกาติดผนังห้อง เป็นเวลา 20:00น. และเธอหันไปมองที่กล่องชุดผีถ้วยแก้วเอโกะตีไปที่ปาล์ม เพื่อเป็นการเตือนปาล์มมองหน้าอาพิม ซึ่งอาพิมทำหน้าเอือมระอา
อาพิม เอาละ! นี่คือชุดผีถ้วยแก้ว(หยิบกล่องชุดผีถ้วยแก้วขึ้นมา)ซึ่งเป็นของโบราณตามคำบอกเล่ากันว่ามันเป็นชุดผีถ้วยแก้วในยุคแรกๆของไทย เดิมทีรูปแบบการเรียกดวงวิญญาณแบบนี้มาจากทางฝั่งฝรั่ง แต่ของไทยจะใช้วิธีการเรียกดวงวิญญาณให้มาสิงสถิตอยู่ภายในแก้ว
เพื่อตอบคำถามบางอย่างที่เราอยากรู้ แต่ถ้าระหว่างที่เล่นกันอยู่นั้นแก้วถูกเกิดเปิดขึ้นมา ดวงวิญญาณนั้นจะมีพลังงานเพิ่มขึ้นจากสมาธิในดวงจิตของเรา
เอโกะ แล้วมันน่ากลัวอย่างไรค่ะ
อาพิม ชุดผีถ้วยแก้วชุดนี้ผ่านการใช้งานมาหลายร้อยปี ผ่านกระแสจิตของดวงวิญญาณนับพันนับหมื่น ย่อมมีพลังงานของกระแสจิตต่างๆสะสมไว้ และดวงจิตบางดวงอาจจะยังถูกกักขังไว้ในนั้นอีกด้วย
แบม แสดงว่าในนี้มีดวงวิญญาณที่ถูกกักขังไว้ด้วยสิค่ะ
อาพิมพยักหน้า
อาพิม และถ้าระหว่างเล่นแก้วเกิดหงายขึ้น ดวงวิญญาณเหล่านั้นก็จะถูกปลดปล่อย ซึ่งใครก็ตามที่ปล่อยพวกเขาออกมาก็ต้องรับกรรมอาพิมเปิดโน๊ตบุค แล้วเปิดคลิป “ผีถ้วยแก้ว” ภาพตัดมาที่หน้าคอม เป็น ภาพจากฉากแรก อยู่ในคอมแบม เอโกะ มองดูคลิปนั้น ปาล์มดูคลิปนั้น แล้วหันไปมองอาพิมช้าๆ
แบม ใครว๊ะ…อุตริ ปล่อยคลิปแบบนี้ออกมา
เอโกะ หวังกระแสชัดๆ…
จังหวะที่คลิปไปถึงตอนที่ไฟดับเหลือมีแต่เสียงกรี๊ดของอิงกาน อาพิมปิดคอมทันทีทุกคนตกใจ มองไปที่อาพิม
อาพิม กรรมใครกรรมมันนะ
ปาล์มพยักหน้ารับคำอาพิมยิ้มรับตาม
อาพิม เอามันไปเก็บไว้ที่เดิมนะ
ปาล์มรับกล่องไม้มาที่ไว้อย่างลำบากใจที่มุมตึก แอนนากำลังนั่งอยู่หน้าคอมหน้าจอคอมเธอมีกรอบภาพอยู่บนด้านซ้าย เป็นภาพคลิป “ผีถ้วยแก้ว” ( ฉาก1) เธอเลื่อนดูยอดวิวยอดวิวเป็นหลักหมื่นในเวลาอันรวดเร็วคอมเม้นหนึ่ง “โอนเงินค่าสปอนเซอร์ไปแล้วนะคะ”แอนนายิ้ม แล้วเลื่อนดูคอมเม้นใหม่ มีคอมเมันหนึ่งมาจากเอโกะตัวหนังสือเอโกะ : หวังเรียกกระแสผี…ป่วยแอนนาเบ้ปาก
แอนนา อิจฉาล่ะสิย่ะ
ที่มุมหนึ่งของห้อง…มีกล้องที่แอบถ่ายซ่อนไว้ภายในภาพจากกล้องมุมสูง เห็นทุกคนกำลังหงุดหงิดแอนนากำลังมอง ตั้ม แจน ป้อง ผ่านโนตบุค เธอหยิบหูฟังขึ้นมาใส่เสียงจากภาพในคอมป็นภาพที่ต่อเนื่องจากหน้าคอมของแอนนา
ตั้ม เอางี้นะเมธ
ตั้มเดินเข้ามกอดคอ
ตั้ม ถ้าน้องไม่ยอมถ่ายภายในสามทุ่ม พี่คงต้องเอาเงินคืน
แจนหูพึ่งหันมามอง
แจน เงินอะไร นี่มีเงินจ่ายไปก่อนแล้วเหรอ?
ป้อง เห้ย ไอ้เมธ เงินอะไร มีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวด้วยเหรอ?
ตั้มแทรกขึ้นมา
ตั้ม อ้าว….ก็เงินค่ามัดจำไง?
แจน เท่าไร
เมธเดินสะบัดออกจากอ้อมกอดของตั้ม
เมธ ห้าหมื่น
แจน (กับตั้ม)ตั้มจ่ายเงินไปตั้งห้าหมื่นเลยเหรอ
ตั้ม จ่ายมัดจำไปก่อนสองหมื่นห้า
ป้องเข้ามาหาเมธ
ป้อง ทำไมไม่บอกพวกกูเรื่องเงิน?
เมธ เราจำเป็นวะเพื่อน
เมย์ ไปกันใหญ่แล้ว ยังงี้ฉันก็ไม่เอาด้วยนะ ฉันไม่อยากเป็นแบบอิงกาน
ตั้มเข้ามาเบรคป้องและเมธให้แยกกัน
ตั้ม เอาละพี่ไม่สนเรื่องของพวกน้องนะ แต่ถ้าสามทุ่มไม่ถ่าย…น้องต้องรับผิดชอบ
เอโกะนั่งอยู่หน้าคอมกำลังsearchหาข้อมูลอยู่แบมเดินเข้ามายื่นแก้วกาแฟให้เอโกะรับแก้วกาแฟแล้วดื่ม
เอโกะ หวานไป๊
แบมหยิบแก้วกาแฟแล้วจะเดินออกจากห้อง เอโกะร้องทัก
แบม งั้นก็ไม่ต้องกิน
เอโกะ เห้ย…ล้อเล่นน่ะ
แบมเอาแก้วกาฟมามาวางให้เอโกะอีกครั้ง
แบม เจออะไรบ้างไหม
เอโกะ แน่ใจได้เลยว่าได้คลิป “ผีถ้วยแก้ว” ที่กำลังดังอยู่นั้นถูกโพสท์โดย
คนชื่อ “ปรเมธ อินทรประชิต” น่าจะเป็นเพื่อนกับปาล์ม และที่เกิดเหตุก็เป็นที่ที่ปาล์มเรียนอยู่ คนที่อยู่ในคลิปเป็นรุ่นพี่ของปาล์ม แต่คนที่เผยแพร่จนดังมันมาจากBrockชื่อดัง
” รู้ให้ลึก เข้าถึงทุกความจริง The net secret”
แบม แล้วคลิปนั้นคิดว่ามีผีจริงหรือว่า..
เอโกะสวนขึ้นมาทันที
เอโกะ คิดว่าจริงนะ ข้อมูลล่าสุดมีผัวเมียคู่หนึ่งหายไปขณะทำงานก่อสร้างที่นั้น ปัจจุบันยังหาศพไม่พบ
แบม เหตุนี้อาจทำให้พวกเขาวนเวียนอยู่และรอใครมาเรียกก็เป็นได้
แบมกำลังคิดอะไรเกี่ยวกับคลิปนี้อยู่ เธอเผลอหยิบปากกาบนโต๊ะของเอโกะ แบมกำลังจะกด
เอโกะตีที่มือแบม
เอโกะ อย่ากด
แบม ทำมาย…
เอโกะ นี่คือเครื่องดูดวิญญาณ ฉันทดลองทำให้เล็กลงแต่ประสิทธิภาพยังไม่ได้เรื่องเลย
เอโกะชี้ไปที่ปากกาที่แบมถืออยู่ ทำท่าทางเป็นคำสั่งให้วางลง แบมวางปากกานั้นลง
เอโกะ เจ้าปาล์มมันชอบมากนะเครื่องนี้ เห็นว่าอยากได้(ดูภูมิใจกับเครื่องมือของตนมาก)
แบม นี่(น้ำเสียงรำคาญ) มันใช้อย่างไง
เอโกะ วิธีการใช้ง่ายๆ กดหนึ่งครั้ง จะดูดวิญญาณ แล้วกดสองครั้ง จะปล่อยวิญญาณ แต่ถ้ากดสามครั้ง
แบม (ตื่นเต้นมาก)มันจะกลายเป็น….
เอโกะ ปากกา!
ตั้มเดินถือตารางผีถ้วยแก้วและอุปกรณ์เล่นผีถ้วยแก้วเข้ามา มืออีกข้างหนึ่งถือโทรศัพท์ไว้…
ตั้ม (โทรศัพท์)เออ…..ลุงเฉินนี่ไง เดี๋ยวก็ถ่ายแล้ว เออ……ทำเป็นมีผีเข้ารายการ…
ตั้มเอาโทรศัพท์แยกออกจากหู(เพราะไม่อยากฟังลุงเฉินบ่น) มองไปที่โทรศัทพ์สักพัก จึงหยิบขึ้นมาแนบที่หูอีก
ตั้ม เออ…รู้แล้วน่า
ตั้มวางสายไป และเดินมาที่เมธยื่นชุดผีถ้วยแก้วให้
ตั้ม เอ้า…เอาอันนี้ไปเล่นก่อน ส่วนไอ้เรื่องขาดคนหนึ่งนะเอาเจ๊แจนไปเล่นก็แล้วกัน
แจน ไหง..หวยออกที่เจ๊ละ
ตั้ม ลุงเฉินสั่ง..จะทำไหม
แจน ยานแม่พยักหน้าจำยอม…เมธ ป้อง เมย์ แจน นั่งล้อมวงอยู่ภายในเทียนซึ่งตรงกลางเป็นตารางผีถ้วยแก้ว ทุกคนเอานิ้วจิ้มไปที่ถ้วย(วางอยู่ตรงกลาง) หน้าทุกคนมีเหงื่อแตกออกมา
ป้อง มันไม่เห็นขยับเลย
แจน (ทำเป็นเสียงกระซิบ)ก็ดันๆไปดิ
ภาพมาจับที่มือแต่ละคนเกร็ง(เหมือนออกแรง)เส้นเลือดขึ้นที่ข้อมือ
เมธ ดันเท่าไรก็ไม่ไปอ่ะ
อาพิมนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้อง แต่มีลมวูบหนึ่งพัดเข้ามาที่หน้าอาพิมไป ดาบนางเสือพลิกตกลงจากที่วางดาบอาพิมหันไปมองดาบนางเสือแล้วฉุกคิด หันไปมองกล่องไม้ซึ่งวางอยู่ที่เดิมอาพิมปิดหนังสือ เหยียบขึ้นเก้าอี้แล้วหยิบกล่องไม้ลงมาและรู้สึกได้ว่ามันเบาผิดปกติจึงรีบเปิดออกดูภายในกล่องไม้ว่างเปล่า !อาพิมรีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดโทรออก
อาพิม เอโกะ…รีบไปช่วยปาล์มเร็ว
ประตูห้องถูกเปิดออกทุกคนมองไปที่ประตูห้องปาล์มเดินเข้ามาพร้อม ถุงย่ามใบใหญ่ป้องทำท่าคลายกังวล
เมธ เห้ย!!! ปาล์ม
เมย์มองปาล์มตาแทบไม่กระพริบ
เมย์ มาแล้ว ยายประ…
ป้องมองไปที่เมย์ด้วยดวงตาที่เหมือนเป็นคำสั่งให้หยุด เมย์เงียบลง ปาล์มหยิบกระดานชุดผีถ้วยแก้วออกมาจากย่าม
เมธ ปาล์ม เธอเอามาได้จริงๆด้วย
แจน ยานแม่รีบสวนขึ้นมา
แจน เอ้า….งั้นเร็วเข้า…รีบจัดการจะได้ถ่ายๆไปให้เสร็จๆ
ตั้มจัดแจงผลักคนนั้น คนนี้ ให้ไปเข้าทีในวง
ตั้ม อะแฮ่ม….ทีมกล้องพร้อมนะ
เมธแอบกุมมือปาล์มเอาไว้
เมธ พี่รู้…ปาล์มจะต้องทำได้
ปาล์มยิ้ม ป้องมองเมธอย่างไม่พอใจ ปาล์มเดินเข้ามาในมหาลัย แต่งตัวเป็นนักศึกษาแต่ดูลึกลับ แปลกประหลาดนักศึกษาคนอื่นๆ มองปาล์มเป็นตัวประหลาด โดยเฉพาะที่คอของปาล์มมีแผลรอยข่วนของอิงกานให้เห็นอยู่ปาล์มพยายามไม่สบสายตาใคร เธอเอามือกุมหนังสือไว้ที่หน้าอก เร่งฝีเท้าก้าวไปเรื่อยๆ21 ภายนอก/ สวนเล็กๆในตึกศิลปกรรม / กลางวัน (อดีต )ปาล์มมาหยุดที่หน้าสวน แล้วหยิบกล่องอาหารแล้วเทข้าวให้หมากินปาล์มยืนยิ้มมองดูหมากินข้าวของเธอเมธยืนอยู่ด้านหลังปาล์มไกลๆตะโกนเรียกปาล์ม
เมธ ปาล์ม
ปาล์มหันไปหาเมธ เธอยิ้มให้เขาแล้วรีบเดินไปหาเมธ เมธดึงปาล์มมาคุยที่ลับตาคน
เมธ ปาล์มรู้รึเปล่า ตอนนี้คลิปผีถ้วยแก้วของเรามียอดวิวเยอะมากแล้วนะ
ปาล์ม แล้วไง
เมธจับมือปาล์มขึ้นมา
เมธ ตอนนี้มีรายการโทรทัศน์มาให้เราไปออกรายการ
ปาล์ม แล้วไง
เมธ โถ่!!! เราก็จะดังกันใหญ่ไง
ปาล์ม แต่ว่า…
เมธ เราจะไปเล่นแบบนั้นกันอีกครั้ง แต่คราวนี้จะมีรายการมีถ่าย
ปาล์ม ไม่เอา…ปาล์มกลัวอาพิมจับได้
เมธ ไม่เป็นไร ก็ทำเหมือนครั้งที่แล้วไง…
ปาล์มนิ่งก้มหน้าลงไป เมธนิ่งและมองไปที่ปาล์ม เมธจับมือปาล์ม
เมธ พี่ขอละครั้งนี้ ครั้งเดียว
ปาล์มค่อยๆหันมามองเมธ แต่ดวงตายังแลดูกังวลอยู่
ปาล์ม แต่เราต้องมีชุดผีถ้วยแก้วนั้น…คราวที่แล้วพี่อิงกานยัง…
เมธปล่อยมือปาล์ม และเดินออกไปทำท่าทาง present เล่นใหญ่ๆ
เมธ ปาล์มผู้มีพลังวิเศษ ควบคุมสิ่งลี้ลับได้…..
ปาล์ม ไม่เอาละ
ปาล์มส่ายหน้า
เมธ ( ถอนหายใจ ) จริงๆพี่ก็ไม่อยากหรอกนะ…แต่แม่พี่กำลังป่วยหนัก
ถ้าหาเงินไปจ่ายค่าผ่าตัดไม่ได้ละก็…เมธหยุดพูดปาล์มจ้อองมองหน้าเมธ
เมธ แม้แต่หมาข้างถนน ปาล์มยังช่วยมัน…แล้วกับพี่ล่ะ ?
ปาล์ม ( ถอนหายใจ ) ครั้งนี้….ครั้งสุดท้ายนะ
เมธ อือม์….
เมธจ้องมองปาล์มแล้วปล่อยไม้ตาย
เมธ พี่รักปาล์มนะ !
ปาล์มอึ้ง เมธจะก้มลงมาจูบปาล์ม แต่เธอเบี่ยงหน้าหนีแล้วลุกขึ้นอย่างตกใจ
ปาล์ม คืนนี้ปาล์มจะเอากระดานมาให้
เมธ จ๊ะ
ปาล์มหันหลังกลับ ยิ้มอย่างมีความสุขแล้วรีบเดินจากไป
ปาล์ม เมธ ป้อง เมย์ นั่งล้อมวงกันโดยมีกระดานผีถ้วยแก้ววางไว้อยู่ตรงกลาง ทุกคนจุดเทียนและนำมาวางไว้ข้างๆตัว แต่ปาล์มมีเทียนสองเล่ม เล่มหนึ่งวางไว้ข้างลำตัว อีกเล่มวางไว้หน้าตัวเองปาล์มหยิบธูปจากเมธหนึ่งดอก นำธูปนั้นไปวนในถ้วยแก้ว จนมีควันเต็มแก้วแล้วจึงวางไว้ ณ จุดตรงกลางของตารางผีถ้วยแก้วทุกคนวางนิ้วชี้ไว้ที่ก้นแก้วที่ถูกคว่ำอยู่ปาล์มหยิบสมุดคาถาเล่มเก่าๆ กระดาษขาดรุ่งริ่งขึ้นมาจากย่ามแล้วเริ่มท่องบทสวด
ปาล์ม อิติ สุคโต อรหัง พุทโธ นะโมพุทธายะ ปฐวีคงคา พระภุมมะเทวา ขมามิหัง(ท่องวนไป9จบ)
ระหว่างที่ปาล์มท่องคาถา เมย์กระซิบกับเมธ
ป้อง ไอ้เมธ….นี่ มึงทำอย่างไงปาล์มถึงมาได้
เมธนิ่งไม่กล้าตอบ
ป้อง มึงหลอกปาล์ม เหมือนที่หลอกใช้พวกกูใช่ไหมเนี่ย?
เมธยังไม่ทันตอบอะไร แก้วก็เลื่อนไปเป็นวงกลม
เมย์ ป้อง…..แก้วมันเคลื่อนที่แล้ว… พอแค่นี้เถอะ เรากลัว
ป้อง อย่านะเมย์…อย่าดึงนิ้วออก….เราต้องเล่นให้จบ
เมธ ใช่…แกคงไม่อยากเป็นแบบอิงกานใช่ไหม?
ชั่วครู่ ถ้วยแก้วก็หยุดอยู่กับที่ แล้วควันสีขาวก็ค่อยๆ ซึมออกจากแก้ว
ปาล์ม กดแก้วไว้ !
จู่ๆลมแรงก็พัดเข้ามา สายสินธ์เคลื่อนไปตามแรงลมเปลวเทียนจากเทียนพัดไปตามสายลม เทียนบางเล่มก็ดับลง
ป้อง มะ….มาแล้ว
เมย์หันไปมองกล้อง
เมย์ พอแค่นี้ได้ไหมคะ…พี่?
ตั้มมองไปที่ ไอ้แห้ว ทีมงานที่นั่งยองๆอยู่ข้างวิทยุ นิ้วเกร็งรอกดปุ่มPlay
ตั้ม (ตั้มมองแต่จอมอนิเตอร์)….จังหวะนี้แหละ กดเสียงหมาหอน
เสียงหมาหอนดังขึ้น อย่างโหยหวนตั้มหันกลับมาหาไอ้แห้วหมายจะชื่นชม แต่ไอ้แห้วส่ายหน้าด้วยความกลัว นิ้วของมันยังเกร็งอยู่ที่ปุ่มไม่ได้กด
ไอ้แห้ว ผมเปล่า…ฮิ
ตั้มหน้าเจื่อนๆ มองกลับไปที่มอนิเตอร์
ภาพรายการ “เดอะ โกสต์ ฮันเตอร์” โดยมี แจน ยานแม่เป็นผู้ดำเนินรายการ โดยที่ด้านหลังเป็น เมธ ปาล์ม ป้อง แก้ว นั่งอยู่ในวงสายสิจน์ปลอม ลมพัดแรงขึ้น
แจน ท่านผู้ชมค่ะ ขนาดนี้ดิฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่เกิดขึ้นที่นี่ ท่านผู้ชมคงเห็นแล้วว่า เกิดปรากฏการณ์บางอย่าง ไม่ว่าจะเป็นลม เสียงหมาหอน อาจจะมีพลังงานที่ต้องการปลดปล่อยตัวตน ผ่านการเล่นผีถ้วยแก้วของเหล่านักศึกษากล้าลองดีเหล่านี้
ตั้มเพ่งมองไปที่มอนิเตอร์ แล้วเห็นภาพกลุ่มควันคล้ายมีดวงวิญญาณบางๆ หมุนรอบๆตัวคนทั้งสี่ตั้มค่อยๆลุกตัวขึ้น มองมอนิเตอร์ไม่วางตาแล้วค่อยๆยิ้มราวกับได้ออสการ์
ตั้ม ทำได้แล้ว เราทำได้แล้ว
กระโดดโลดเต้นเป็นการใหญ่…แล้วก็หยุด
ตั้ม โทรหาลุงเฉินดีกว่า
ตั้มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
แอนนามองอยู่หน้าคอมของตัวเอง ก็เห็นภาพเช่นเดียวกับตั้มแอนมองด้วยความไม่ค่อยพอใจ ปนความกังวลใจเล็กน้อย
แอนนา ปาล์ม….
ลมยังคงพัดวนอยู่ในห้อง ควันขาวภายในแก้วพยายามดันตัวให้แก้วลอยขึ้นอีกครั้ง
ปาล์ม กดไว้…อย่าให้แก้วพลิก
แสงจากหลอดไฟเริ่มติดๆดับๆเมธ ป้อง เมย์ ปาล์มยังคงนั่งอยู่กลางวงกลมที่เทียนดับไปบางส่วน ทั้งสี่ไม่พยายามกดนิ้วและจ้องมองควันสีขาวบางๆที่วนอยู่รอบห้องด้วยความหวาดกลัว
เมธ พอได้แล้วปาล์ม เรียกพวกเขากลับดีกว่า
เมย์ จริงด้วย… ฉันกลัว คราวที่แล้วยังไม่ขนาดนี้เลย
ปาล์มละลำละลัก อึกอัก จะพูดก็ไม่กล้าพูด
ป้อง ใช่…เธอเรียกพวกเขากลับไปเถอะ
เมย์ เร็วๆสิ มัวแต่อ้ำอึ้งอยู่ได้
ปาล์มยังคงอึกอักอยู่ ก้มหน้าลงแล้วค่อยๆพูดเบา
ปาล์ม ฉัน…ทำไม่เป็น…
เมย์หันมองไปทางปาล์มอย่างรวดเร็ว
เมย์ หา…อะไรนะ
ปาล์ม ฉันทำไม่เป็น
เมธ หมายความว่าอย่างไง?…ทำไม่เป็น ?
ปาล์ม สมุดบอกวิธีใช้มันเก่ามาก….ครึ่งหลังขาดหายไป…ปาล์มก็ไม่รู้….
เมย์ ฉันไม่เอาแล้ว
เมย์กำลังจะเอานิ้วออกจากแก้ว
ปาล์ม อย่า!!!!!!
เมย์หยุด
ปาล์ม ถ้าเอานิ้วออกจากแก้ว พวกเขาต้องเล่นงานเราแน่ๆ
ป้อง งั้นเธอก็รีบ….
ปาล์ม ก็บอกแล้วไงว่า ทำไม่เป็น
เมย์ ตะ…แต่คราวที่แล้วก็ยังทำได้นี่
ปาล์ม ไม่ใช่ คราวที่แล้วพี่อิงกานเอานิ้วออกก่อนนี่นา
ทุกคนมองหน้ากันเล่อล่า….จู่ๆ แก้วก็เริ่มหมุนวนไปรอบๆกระดานอีกครั้ง
เมย์ มันหมุนอีกแล้ว.. !
แก้วเริ่มหมุนเร็วขึ้น
เมธ งั้นถ้าเราอยากเลินเล่นผีถ้วยแก้วแบบครั้งที่แล้ว ?
ป้อง งั้นครั้งนี้…ก็จะต้องมีใครสักคนเสียสละปล่อยนิ้วจากก้นแก้ว
เมธ ถ้างั้นมันก็ต้องเป็นแบบ ยัยอิงกานน่ะสิ
ป้อง ใช่
เมย์ ไม่ใช่ฉันแน่ๆ
เมธ แล้วถ้าไม่มีคนปล่อยละ
ปาล์ม มันก็คงวิ่งอย่างนี้ไปเรื่อยๆ
เมธ ( หันไปทางปาล์ม ) อีบ้า…แล้วทำไมมึงไม่บอกกูก่อนวะ
ปาล์มมองเมธด้วยความตกใจกลัวแล้วก้มหน้าแจน ยายแม่ จ้องมองปาล์ม…อึ้งแดกแก้วหมุนเร็วขึ้นอีก…วิญญาณบางๆที่ล่องลอยส่งเสียงหัวเราะเบาๆ อย่างน่ากลัว
เมย์ ไอ้เมธ ฉันบอกแกแล้วว่า อย่าไปยุ่งกับยัยนี่ คิดจะหลอกใช้น้อง หาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง…ที่นี่เป็นไงล่ะแก ?
ปาล์มค่อยๆมองขึ้นมาที่เมธ
ปาล์ม จริงเหรอพี่เมธ?
เมธ เปล่า!
ปาล์ม นี่มันอะไรกันน่ะพี่ป้อง…พวกพี่หลอกใช้หนูเหรอ?
ป้องไม่ตอบ ปาล์มหันไปทางเมย์ช้าๆ
เมย์ ไม่ต้องฉันมองเลย ฉันก็โดนมันหลอกเหมือนเธอนั่นแหละ
ปาล์มมองเค้นไปที่เมธ
ปาล์ม จริงเหรอ?
เมย์ พอเหอะปาล์ม…หยุดมันซะทีสิ
ปาล์ม พี่หลอกใช้หนูจริงเหรอเปล่า?
ป้อง เรื่องนั้น …ช่างมันก่อนเถอะปาล์ม แต่ตอนนี้เราจะหยุดมันยังไง ?
ปาล์มไม่ฟังเสียงป้อง มองแต่หน้าเมธ
ปาล์ม ( เน้น ) พี่หลอกใช้หนูจริงเหรอเปล่า?
เมธนิ่งไม่ตอบ
ปาล์ม แล้วเรื่องที่พี่บอกว่า…แม่ป่วยต้องหาเงินค่าผ่าตัดล่ะ ?
ป้อง ไอ้เมธ…แม่มึงตายไปหลายปีแล้วนี่ ?
เมธ ก็…ก็ กูต้องใช้เงิน…
เมย์ โห….มึง…นี่มัน
ป้อง เพราะไอ้คลิปห่านั่นแท้ๆ…
ปาล์ม มึงหลอกใช้กู
เมธตกใจ
ปาล์ม มึงหลอกใช้กู..ใช่ไหม?……ใช่ไหม?
เมธรำคาญมาก
เมธ (ขึ้นเสียงบ้าง) เออ… ใช่…กูหลอกมึง พอใจรึยัง ?
ที่นี่…จะบอกได้หรือยังว่าจะหยุดไอ้แก้วผีสิงได้ยังไง?ปาล์มจ้องมองนิ่ง
เมธ ไม่บอกใช่ไหม? งั้นมึงอีประหลาด …..มึงเอานิ้วออกเลย
ปาล์มมองเมธด้วยดวงตาที่แข็งกร้าว ไม่กระพริบ
เมธ มึงมองอะไรกู อีประหลาด กูสั่งให้มึงเอานิ้วออก!
เมธใช้มืออีกข้างจะจับมือปาล์มแต่ป้องรีบดึงมือเมธเอาไว้
ป้อง นี่…มึงจะทำเชี่ยอะไรวะ ?
ปาล์มก้มหน้าน้ำตาหยดไหลลงพื้น ตัวสั่นสะอื้นแรงขึ้น
ปาล์ม กูมันโง่เอง….กูมันโง่เอง………
ไอ้เมธ….มึงหลอกกู!
เทียนดับลงทันที ไฟในห้องติดๆดับๆ เสียงกรีดร้องของหญิงสาวผสมเสียงก่นด่าแหบของผู้ชายดังไปทั่วห้อง
แจน ยานแม่ มองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตกใจ
แจน เห้ย!!!! พอเถอะน้องพี่ว่าพอได้แล้ว
ตั้มถอดหูฟังออก แหงนหน้ามองไปที่ชั้นสี่
แอนนามองไปที่แสงนั้นแล้วค่อยๆลุกตัวขึ้นเดินออกมามองขึ้นไปที่ชั้นสี่ ก็เห็นแสงกระพริบที่ห้องวาดเส้นลานจอดรถหน้าตึก เสียงหมาเห่าหอนระงมไปทั่วรถ Angels team จอดพอดี ประตูรถเปิดออก แบมที่ใส่ถุงมือเรียบร้อยและเอโกะหยิบปืนน้ำมนต์ไว้ข้างลำตัวรีบลงมาก็ เห็นแสงที่สว่างกระพริบที่ชั้นสี่ของอาคาร
แบม เรื่องใหญ่ล่ะคราวนี้
เอโกะรีบกดโทรศัพท์ ( ใช้บลูทูธ ) หาอาพิม
เอโกะ อาพิมคะ…พวกหนูมาถึงมหาลัยแล้วคะ
อาพิมคุยโทรศัพท์
อาพิม พวกเธอต้องรีบไปช่วยปาล์มก่อนที่เธอจะปลดปล่อยดวงวิญญาณออกมา ยิ่งถ้ามีเจตนาที่ต้องการปลดปล่อยออกมาแล้วละก็…จะถือว่าเป็นการสร้างกรรมหนัก เสียงแบม+เอโกะค่ะอาพิมลุกกขึ้นเดินไปที่ห้องประชุมถ้วยแก้วตอนนี้หยุดกับที่แต่กลับสั่นสะทือนอยู่ตลอดเวลาทุกคนยังคงวางนิ้วที่ก้นถ้วย สีหน้าหวาดกลัวสุดขีดส่วนแจน ยานแม่นั่งหลบอยู่มุมห้องด้วยความกลัวปาล์มก้มหน้าพึมพำ ซ้ำๆเหมือนคนบ้า
ปาล์ม อีตัวประหลาด…..อีตัวประหลาด…อีตัวประหลาด
ทุกคนจ้องมองมาที่ปาล์ม ปาล์มเริ่มโยกตัว…..
ปาล์ม อีตัวประหลาด…..อีตัวประหลาด…อีตัวประหลาด !
จู่ๆแก้วก็หยุดเคลื่อนไหว ! แต่นิ้วของปาล์มกลับเริ่มสั่น เหมือนออกแรงกดไปที่แก้วแก้วแตก ” เพล้ง ” เศษแก้วกระจายเต็มกระดานทุกคนรีบชักนิ้วกลับ เว้นแต่นิ้วของปาล์มที่โดนแก้วบาดเลือดไหลซึมอยู่บนกระดานควันสีขาวนับสิบร่าง ลอยออกจากแก้วช้าๆ พวกมันหัวเราะสะใจ !ทุกคนตกใจกลัวเขยิบหนีให้ห่างจากกระดานเมย์ตัวสั่นพร้อมเสียง กริ๊ดไม่หยุด ป้องพยายามปลอบเธอเมธลุกขึ้นยืนพยามยามจะวิ่งไปที่ประตูควันสีขาวรวมตัวกันคล้ายๆร่างคน หลายสิบร่างลอยแล้วหายไปในอากาศเมธพยายามจะเปิดประตู แต่ออกแรงเท่าไรก็ไม่สำเร็จปาล์มนั่งก้มหน้า ร้องไห้….
ปาล์ม มึงจะต้องชดใช้……..
ดวงวิญญาณส่วนใหญ่สลายไปในอากาศ ยกเว้นเงาควันสีขาวสองร่างที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างน่ากลัว
เสียงผู้ชาย หึ….หึ ใช่…มึงจะต้องชดใช้……
แอนนาวิ่งขึ้นบันไดทางขึ้นไปก่อนแบม และ เอโกะตามไปที่ทางขึ้นบันไดตั้ม วิ่งมาถึงที่ตีนบันได
ตั้ม อ้าว!!! แบม
แบมและเอโกะหยุดตามเสียงทักแอนนาก็หยุดตามเสียงทักเหมือนกัน
แอนนา อ้าว…เฮ้ยย
เอโกะมองไปด้านบนเห็นแอนนากำลังยื่นหน้ามามอง
เอโกะ แอนนา… แอนนา จริงๆด้วย มาได้ไง
แบมเสือกหน้าขึ้นไปมองแอนนาที่อยู่สูงกว่า
แบม อาพิมเรียกมาเหรอ? (น้ำเสียงดูสงสัย)
แบมและเอโกะวิ่งขึ้นมาชั้นที่แอนนายืนอยู่
แบม ตกลงมาทำอะไรที่นี่ละ
แอนนา มาหาเงิน
แบม หิวเหรอ
แอนนาฟังแล้วของขึ้นทำท่าฮึดฮัด จนเอโกะต้องรีบห้าม
เอโกะ ไม่เอาน่า พวกเรารีบไปช่วยปาล์มก่อนดีกว่า
ตั้มรีบวิ่งตามมาหอบแฮ่กแซงเอโกะและแบมไปอยู่ข้างแบม
ตั้ม มากันครบทีมเลย ถ้าเจ้าหญิงมากันพร้อมแล้ว อัศวินอย่างเราคงต้องพร้อมปกป้องเจ้าหญิง
แบม เจ้าหญิงอะไร เกะกะ หลีกไป
แบมรีบวิ่งขึ้นไปชนตั้ม เอโกะและแอนนาวิ่งตามไป
แจนและเมธพยายามจะเปิดประตูแต่ไม่สำเร็จป้องกอดเมย์ที่ร้องด้วยความกลัวแจน นั่งอยู่ในมุมห้องหาทางป้องกันตัวเองควันวิญญาณร่างหญิงสาว ลอยวนกรีดร้อง เมย์กลัวสุดขีดลุกขึ้นมาเพื่อจะวิ่งหนี
ป้อง เมย์…
ควันวิญญาณหญิงสาวพุ่งเข้าสิงเมย์ทันที เมย์สะดุ้งเฮือกตาเหลือกขึ้นมาดวงตาขาวป้องเห็นเมย์โดนผีเข้าสิงจึงวิ่งเข้าไปจะช่วยแต่แล้วเมย์(ผี)ออกแรงผลักกป้องไปชนกำแพงสลบไปปาล์มนั่งร้องไห้อยู่กลางห้อง
ปาล์ม มึงหลอกกู มึงหลอกกู มึงหลอกกู (แรงขึ้น แรงขึ้น)
เมย์(ผี)พยายามคว้า ควันวิญญาณร่างผู้ชาย ที่ลอยอยู่รอบๆ ปากก็ก่นด่าด้วยคำหยาบคายเมธเห็นเหตุการณ์จึงพยายามจะวิ่งชนประตูให้พังควันร่างผู้ชาย ม้วนตัวหลบเมย์แล้วพุ่งตรงไปที่เมธเมธเห็นพอดีเลยดึงแจนมารับดวงวิญญาณแทนแจนที่ถูกดวงวิญญาณเข้าสิง ชักกระตุกและดวงตาเหลือกแจน(ผี)หันไปมองเมย์(ผี) แล้ววิ่งเข้าตบตีต่อยกัน อย่างรุนแรงเมธได้จังหวะเปิดประตูได้สำเร็จ จะหนีแต่กลับมีใครมีดึงเสื้อของเขาจนเสียหลักปาล์มเข้ามาบีบคอเมธอยู่ตรงกลางห้อง เมธสู้แรงปาล์มไม่ได้ เขาพยายามจะดิ้นสุดชีวิต
เมธ ปาล์ม…อย่าทำอะไรเราเลย…
ปาล์ม มึงหลอกกู
เมธ ปาล์มเราไม่เคยหลอกเธอ…เราอยากจะบอกกับเธอมานานแล้วเราระ..(รัก)
ปาล์ม ไอ้เลว
ปาล์มบีบคอเมธลอยขึ้น(เมธจับแขนปาล์มเพื่อผ่อนแรง)เมธพยายามดิ้นรนในขณะที่ขาลอยจากพื้น เมธมองที่ดวงตาของปาล์มที่ตอนนี้เหลือกเป็นสีขาว เลือดสีแดงไหลออกจากดวงตา เมธหวาดกลัวสุดขีดยกมือไหว้
เมธ อย่าฆ่าเรา…..
โครม ! ประตูห้องก็ถูกพังเข้ามาแอนนา แบม เอโกะ วิ่งเข้ามาภายในห้อง โดยมีตั้มรั้งท้าย
เอโกะ ปาล์ม….อย่า
ปาล์มหันขวับไปที่ประตู ดวงตาเธอกลับเป็นปรกติแต่บวมแดงจากการร้องไห้เธอปล่อยตัวเมธล้มลงกับพื้น
ปาล์ม เจ๊มันหลอกปาล์ม ปาล์มจะฆ่ามัน
ปาล์มวิ่งเข้าไปทำร้ายเมธ ที่ตอนนี้นอนงอตัวด้วยความกลัวสุดขีด แบม แอนนาเข้าไปจับตัวปาล์ม
แบม อย่านะปาล์ม
แอนนา ใช่ มันไม่คุ้มหรอก
ทั้งแอนนา แบม เอโกะ ทำท่าจะสู้แรงปาล์มไม่ไหว แบมตบหน้าปาล์มเข้าอย่างจัง
แบม ปาล์ม…อย่าให้ครูพิมต้องเสียใจไปมากกว่านี้
ปาล์มได้สติ
เสียงป้อง โอ้ยยยยสสสส……
แบม เอโกะ แอนนา หันไปก็เห็นป้องซึ่งพึ่งฟื้นจากอาการสลบค่อยลุกขึ้นช้าๆตั้มหน้ารอบๆ
ตั้ม อ้าว…แล้วเจ๊แจนกับเพื่อนน้องอีกคนหายไปไหน?
ป้อง พี่แจนกับเมย์โดนผีสิงครับพี่….เมื่อกี้เขายังอยู่ในห้องนี้เลย
แอนนา งั้นเอางี้ แบม ตั้ม ไปกับเรา รีบตามผีสองตัวนั้นไปก่อนที่จะเกิดเรื่องดีกว่า ส่วนเอโกะอยู่เป็นเพื่อนปาล์มที่นี่
แบม คิดดีก็เป็นนี่นา
แอนนามองหน้าแบมนิดหน่อยแล้วรีบวิ่งออกประตูไป แบม ตั้มวิ่งตามไป
อาพิมเซทเครื่องแล้วเสียบโทรศัพท์ลงแป้นต่อสายสัญญาณแล้วกดปุ่ม connect…หน้าจอคอมพิวเตอร์แสดงภาพจอย่อยของแบม แอนนาและเอโกะพร้อมๆ กันระหว่างทางกลางสนามหญ้า แอนนา แบม ตั้ม วิ่งตรงไปยังโรงจอดรถ แอนนาและแบมก็หยุด หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูและกดรับสายเอโกะประคองปาล์มให้นั่งลงโทรศัพท์ของเอโกะก็ดังขึ้น เอโกะกดไปที่ข้างหู (เธอใช้บูทูธ)
เอโกะ ค่ะ อาพิม
อาพิม ทุกคนได้ยินพร้อมกันนะ ปาล์มเป็นอย่างไรบ้าง?
เอโกะ ดีขึ้นแล้วค่ะ
ปาล์มยังคงนั่งซึม….
อาพิม ดี….ทุกดวงจิตมีการบันทึกสัญญาณในวาระสุดท้ายก่อนตาย ยิ่งถ้าดวงจิตที่ถูกฆ่าตาย จะจำความได้แค่ตอนโดนฆ่าเท่านั้น และถ้ามีพลังกลับขึ้นมาก็จะกลับมาไล่ฆ่ากันอีกครั้ง ตอนนี้อาเดาว่าผีคงเข้าสิงคนอื่นแล้วสินะ แสดงว่าดวงจิตมีพลังในการบังคับคนที่ถูกสิง
แจน(ผี)วิ่งไล่ตรงทางบันไดทางลง ไล่ตามเมย์(ผี)หลุดไปตรงทางโค้งบันไดภาพหลุดจากโค้งบันไดต่อเนื่อง แต่กลับกลายเป็นภาพเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นในอดีต ผีผัว(หน้าตาขี้เมาผอมแห้ง ดวงตาแดงกล่ำ)ร่างกายเต็มไปด้วยรอยมีดเลือดซึมอยู่ทั่วตัว เขาถือฆ้อนปอนวิ่งไล่ผีเมียที่ถือมีดอยู่ในมือ
อาพิม ดวงจิตทั้งสองน่าเป็นคนงานที่อยู่ในบริเวณนั้น เพราะมีเรื่องเล่ากันว่าเมื่อตอนก่อสร้างมหาวิทยาลัยใหม่ๆ มีสองผัว-เมียที่เป็นแรงงานเถื่อนฆ่ากันตาย…ผู้ชายใช้ฆ้อนปอนทุบ ผู้หญิงเอามีดแทง หลังจากนั้นพวกแรงงานก่อสร้างด้วยกันคงเอาศพซ่อนไว้เพราะกลัวตำรวจจะเล่นงาน…จึงไม่มีใครเคยพบศพคนทั้งคู่ ดังนั้นเมื่อพวกเขาเข้าสิงคนทั้งสอง พวกเขาจะใช้ร่างที่สิงนั้นฆ่ากันอีกครั้ง
ผีผัววิ่งถือฆ้อนปอนไล่ผีเมีย/ ตัดสลับแจน(ผี)ถือฆ้อนปอนวิ่ง(ท่าเดียวกับผีผัว) ไล่ฆ่าเมย์(ผี)ถือมีด
อาพิม ขอสายปาล์มหน่อย…
เอโกะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเปิดSpeaker Phone ให้ปาล์มคุยกับอาพิม
ปาล์ม ค่ะ อาพิม
อาพิม ปาล์ม มันเป็นกรรมหนูนะ ถ้าหนูก่อกรรม หนูต้องจัดการเอง…เอาละทุกคน เราต้องหาศพของดวงวิญญาณทั้งสองนี้ให้ได้ เผาแล้วก็สวดบังสกุลตามพิธีส่งวิญญาณ
แบม เอโกะ และปาล์มพยายามหาศพของพวกเขาให้เจอ ส่วนฉัน กับแอนจะพยายามหยุดทั้งสองไม่ให้ฆ่ากันให้ได้ก่อน
เอโกะ ตามนั้น !
สองสาว วางสายโทรศัพท์แบมดึงเปิดไฟถุงมือปราบผี และมองหน้าแอนนา….แอนนาพยักหน้ารับตั้มสวนขึ้นมา
ตั้ม อ้าวแล้วผมละ
แบม+แอนนา เกะกะ!
เอโกะ ปาล์มและป้องมองเดินมาตามทางหน้าช้อปประติมากรรม
ปาล์ม เจ๊…เราจะเริ่มหาจากยังไงล่ะ
เอโกะ เรียกเจ๊อีกแล้ว…
ปาล์ม ก็มันติดปากซะแล้วอ่ะ
เอโกะ (ถอนหายใจ) เราต้องหาพื้นที่โล่ง ที่ไม่น่าจะมีอะไรบังสัญญาณดาวเทียมได้
ปาล์ม อือม์…งั้นตรงไหนดีล่ะ
เอโกะมองไปที่สนามหญ้ากลางโรงเรียน และแหงนมองฟ้าภาพฟ้าในเวลากลงคืน ฟ้าโปร่ง มีเมฆน้อยเอโกะชี้ไปตรงสนามหญ้าเบื้องหน้า
เอโกะ ตรงนั้นดีกว่า…
ปาล์มวิ่งตามเอโกะไปป้องยืนงง สักพักจึงวิ่งตามไปด้วย
แบมและแอนนาวิ่งมาหยุดที่สนามหญ้าแจน(ผี) วิ่งเข้าใส่เมย์(ผี)หมายจะทุบหัวให้เละคาที เมย์(ผี)ก็หลบได้พร้อมตะโกนด่าพอได้โอกาสก็จ้วงแทงแจนแจน(ผี)ร้องโหยหวนมันเหวี่ยงฆ้อนไปจนเมย(ผี)ผงะล้มลง ร้องโอดโอย…
แจน ( ผี ) ฮา..ฮา… อีเง๊ง…คราวนี้มึงตายซ้ำสองแน่
เมย ( ผี ) มา…มึง เข้ามากูจะแทงให้ยับเลย…ไอ้เสี่ยว
แจน ( ผี ) ปรี่เข้าไปจะทุบอีกครั้ง แต่คราวนี้แบมเข้าไปถีบแจน(ผี)กระเด็นไปล้มทั้งยืน
แจน(ผี)หันมามองแบม
แจน(ผี) อย่าเสือกเรื่องผัวเมีย
เมย์(ผี)วิ่งเข้าไปจะเอามีดเสียบแจน(ผี)แอนนาเห็นจึงวิ่งเข้าไปกระโดดคว้าเมย์(ผี)ไว้ล้มลงแอนนารีบขึ้นคล่อมเมย์(ผี)ไดพยายามที่จะเอามีดของเธอออกมา ยื้ดยุด กันอยู่นานสองนาน
แจน(ผี)ควงฆ้อนเข้าใส่แบม แบมเบี่ยงตัวหลบได้แล้วสวนหมัดเข้าเต็มดั้งจมูกแจน ( ผี )มึนโงนเงนไปมา แต่ก็ฮึดสู้…แบมบีบถุงมือเร่งพลังแล้วจัดการต่อยหน้าแจน(ผี)ผงะไปตั้มสะดุ้งเจ็บแทนแจนแบมเตะเข้าที่ซี่โครงของแจน(ผี)จนฆ้อนปอนหล่นลงมา แจน(ผี)จะวิ่งมาหยิบฆ้อนปอนแต่แบมวิ่งเข้าไปเตะกวาดลานแจน(ผี)ล้มลงไม่เป็นท่าแบมหยิบฆ้อนปอนแล้วโยนทิ้งไป
แบม ถ้าแกไม่ออกจากร่างนี้ ฉันต่อยแกเละแน่
แจน(ผี) เอาสิ ร่างนี้ไม่ใช่ของฉัน
แบม ฉันก็ไม่ได้รู้จักร่างนี้นี่หว่า แต่ฉันรู้ว่าแกโดนฉันต่อยแกก็เจ็บ
ยังไม่สิ้นเสียงแบมดีนัก แบมก็บรรเลงเพลงหมัดต่อยใส่แจน(ผี)อย่างไม่ยั้งตั้มยืนมองแบมอย่างทึ่ง
ตั้ม อูยสสส…โหดแท้
สนามหญ้าอีกที่ไม่ห่างจากจุดแรกเท่าไรเอโกะหยิบเครื่องมือที่เหน็บกระเป๋าข้างขึ้นมา กดปุ่มบางอย่างแล้ววางไว้ที่สนามหญ้าเอโกะเปิดแทปเล็ตของตนขึ้นมา หน้าจอแบบภาพสแกนความร้อน หรือภาพอินฟาเรตป้องสนใจมากจึงถามเอโกะ
ป้อง เครื่องมืออะไรน่ะ ?
เอโกะ เคยเห็นพวกล้างป่าช้าไหม ที่หาศพไร้ญาตินะ
ป้องพยักหน้า
เอโกะ นั้นแหละ หลักการเดียวกัน เราจะหาศพจากมวลสารทีหนาแน่น ซึ่งส่งผลสแกนมาจากดว เทียมที่ฉันเช่าช่องสัญญาณไว้
ป้อง โห….(พูดกับตัวเอง) เจ๋งอ่ะ
ปาล์มมองมาที่เอโกะที่กำลังเสริช์สัญญาณค้นหา
ปาล์ม เจ๊…เจอเหรอยัง
เอโกะมองไปที่แถวสวนดอกไม้
เอโกะ ตรงนั้น(ชี้)..ตรงนั้นมีศพถูกฝังอยู่ไม่ลึกมากนักเธอกับนายคนนั้น ( ป้อง )ช่วยกันขุดดินตรงนั้น
ป้อง แถวโรงรถมีจอบกับเสียบ เด๋วผมไปเอามา
ป้องรีบวิ่งไปที่โรงรถ ปาล์มมองตามป้องแต่ไม่ยอมวิ่งไปช่วย
เอโกะ ปาล์ม…เรื่องที่เกิดขึ้นเธอก็มีส่วนผิดนะ ถ้าอยากจะแก้ไขเราทุกคนก็ต้องช่วยกัน
ปาล์ม ( ยอมรับ ) คะ
ปาล์มรีบวิ่งไปช่วยป้อง
ก้อนเมฆที่บดบังพระจันทร์ค่อนๆเคลื่อนตัวออกไป เผยให้เห็นพระจันทร์เต็มดวงแบมกำลังต่อยแจม(ผี)อยู่
แบม จะออกรึไม่ออก
แจน(ผี) ไม่ …..(ขึ้นเสียง)
แบม ได้….เด๋วฉันจัดให้
แบมจะต่อยอีก แสงพระจันทร์สว่างมากระทบด้านหลังของแบมจู่ๆข้อมือของแบมแดงร้อนเหมือนถูกเผา
แบม อ๊าสสสสสสสสสส
แบมร้องด้วยความเจ็บปวด แล้วช๊อคหมดสติร่วงลงกับพื้น แจน(ผี)โงนเงนลุกขึ้นยืน เดินไปหยิบฆ้อนปอนขึ้นมา
แจน ( ผี ) ทีกูมั้งล่ะ…คราวนี้
แอนนาที่กำลังยื้อยุดมีดจากมือของเมย์(ผี) หันไปเห็นแจนเดินโซเซไปหาแบมซึ่งนอนหมดสติถึงกับตกใจเมย์(ผี)ได้โอกาสใช้มีดปาดแขนของแอนนา…เลือดกระเซ็น
แอนนา โอ้ยยส…เล่นทีเผลอนี่หว่า
ส่วนตั้มรีบวิ่งไปขวางแจน
ตั้ม เห้ย…อย่าทำอะไรนะโว้ย
ตั้มพนมมือขึ้นมา
ตั้ม อิติปิโส..ภาควะโต…
ยังไม่ทันขาดคำ …..แจนเขวี้ยงรองเท้าลอยมาเข้าที่หน้าของตั้มหงายไป
ปาล์ม เอโกะและป้องกำลังขุดดินบริเวณสวนดอกไม้เอโกะมองไปอีกด้านหนึ่งของสนามหญ้า เห็นแจนถือฆ้อนตรงเข้าไปหาแบม
เอโกะ เห้ยแบม!!!
เอโกะรีบสั่งงานปาล์ม
เอโกะ ปาล์ม เธอขุดไปจนกว่าจะเจอศพ เดี๋ยวเจ๊…เอ้ย..พี่จะไปช่วยแบมก่อน
ปาล์มพยักหน้ารับคำเอโกะหยิบปืนน้ำมนต์วิ่งไป ป้องมองตามเอโกะไปด้วย
แจน(ผี)กำลังจะเอาฆ้อมปอนฟาดไปแบมที่นอนสลบอยู่ แต่แล้วมันก็ต้องสะดุ้งเฮือกเอโกะยิงปืนน้ำมนต์ไปที่แจน(ผี) โดนที่กลางหลัง ฆ้อนปอนหลุดลงพื้นเอโกะยิงปืนน้ำมนต์อย่างต่อเนื่อง แจน(ผี)ร้องโหยหวนแอนนาโดนเมย์ ( ผี ) ผลักกระเด็นไป
แอนนา เอโกะ…ระวัง….
เมย์ตวัดมีดเข้าที่ข้อมือเอโกะเอโกะร้องด้วยความเจ็บปล่อยปืนร่วงจากมือเมย์(ผี)เตะปืนน้ำมนต์ออกไป….แจนผีเดินถือฆ้อนป้อนเข้ามาสมทบเอโกะกุมมือด้วยความเจ็บ แอนนาเดินมาสมทบ
เมย์ ( ผี ) ฆ่าตัวเสือกให้หมดก่อน….แล้วมึงกะกูค่อยสะสางกัน
แจน ( ผี ) ได้เลย…
แอนนาตั้งการ์ดทั้งๆทีก็ไม่ค่อยมั่นใจแจน(ผี)และเมย ( ผี ) ส่งเสียงร้องคำรามแล้วพุ่งเข้าหาแอนนาทันทีแอนนากำหมัดเตรียมตัวสู้ตาย…แต่ทันใดนั้น…..แสงไฟฟ้าก็วาบเป็นเส้นตรึงร่างของเมย์และแจนเอาไว้ ทั้งคู่ร่างสั่นเทาและเหมือนควันวิญญาณทั้งสองตัวกำลังถูกดูดออกจากร่าง พวกมันยื้อสุดกำลัง….
เอโกะเกร็งข้อมือที่บาดเจ็บเอาไว้ แอนนารีบวิ่งเข้าไปช่วยปากกาดูดวิญญาณ
เอโกะ อีกนิดเดียว
วิญญาณทั้งสองร้องโหยหวนในขณะออกจากร่างเมย์และแจน ควันร่างของมันถูกดูดเข้าไปยังปากกา
ผีทั้งสองตัว อ๊าสสสสสสสสส
แรงกระแทกสุดท้ายทำให้ทั้งเอโกะและแอนนาเสียหลักล้มลง
ปาล์ม ป้องและตั้มช่วยกันลากซากศพที่สองออกมาจากดินอย่างทุลักทุเลแจน และเมย์นั่งพักอยู่ตรงบริเวณขอบๆสวนโดยมีไอ้แห้วคอยป้อนน้ำ อาการของเธออ่อนล้าและฟกช้ำไปทั้งตัวแบมพยายามยืนอยู่โดยมีแอนนาเป็นคนประคองไว้
เอโกะเดินมาสมทบกับปาล์ม….ป้องกระซิบถามเอโกะ
ป้อง นี่คุณ ไอ้เครื่องนี้เมื่อกี้มันอะไร ? (ปากกา)
เอโกะ เป็นเครื่องดูดวิญญาณ มากักขังไว้ แต่รุ่นนี้ยังเป็นรุ่นทดลองอยู่นะ
ป้อง โดนใจอ่ะ
แอนนาประคองแบมเข้ามาในวงสทนา
แอนนา แล้วหลังจากนี้จะเอาไงดีละ
แบม อาพิมบอกว่าเผาร่างพวกเขา แล้วสวดบังสกุลส่งวิญญาณ
เอโกะ โห…แล้วใครสวดเป็นมั้งเนี่ย?
ตั้ม ( ยกมือเท่ห์ ) เรื่องบู๊ผมอาจไม่เข้าท่า….แต่ถ้าเรื่องคาถา…อะแฮ่ม…พอไหว
แบม อยากกินรองเท้าอีกข้างไหม?
ตั้มรีบหุบปากทันที
ปาล์ม หนูพอสวดได้คะ
เอโกะหยิบปากกาขึ้นมา
เอโกะ แน่ใจ๋?….งั้นฉันจะปล่อยพวกเขาล่ะนะ
ทุกคนต่างรีบห้ามกันเสียงหลง
แอนนา จากที่ฉันเห็นปาล์มสวดมาแล้ว….ขอร้องล่ะ เอาชัวร์เถอะนะ…นะ
แบม เอาชัวร์…เอาไงล่ะ
ปาล์ม ก็ให้มืออาชีพจัดการไง?
ควันไฟสีดำลอยอ้อยอิ่งจากปล่องเผาวิญญาณแรงงานทั้งสองจ้องมองควันไฟจากเมรุอาพิมเดินเข้ามาใกล้คนทั้งคู่
อาพิม เธอสองคนต้องปล่อยวางซะทีนะ
วิญญาณทั้งสองหันมามอง
อาพิม บุญกุศลที่พวกฉันทำให้ ขอให้พวกเธอไปสู่ภพภูมิที่ดี
วิญญาณทั้งสองยิ้มให้ทุกคนแล้วยกมือ แล้ววิญญาณของพวกเขาก็เลือนหายไปในที่สุดเอโกะเก็บปากกาในขณะที่อาพิมเดินมาสมทบ
อาพิม จบเรื่องเสียที…ฉันขอบใจเธอมากนะ แอนนาถ้าไม่มีคลิปแฉนั่นฉันก็คงไม่รู้เรื่องที่ปาล์มขโมยกระดานผีถ้วยแก้ว
แอนนา ( ยักคิ้วให้แบม )….เห็นมั้ย
อาพิม ( ยิ้ม ) แต่ถ้าหิวเงินให้น้อยลงอีกสักนิด เธอจะเป็นเด็กที่น่ารักมากเลยล่ะ
แอนนาจ๋อย
แบม ไง….จืดไปเลย
ปาล์ม (ยกมือไหว้ )หนูขอโทษด้วยนะคะ ที่ทำแย่ให้ทุกคนเดือดร้อน
อาพิม ครูหวังว่าหนูจะไม่ทำผิดซ้ำสอง
ปาล์ม คะ…มันจะไม่เกิดขึ้นอีก
ปาล์มไหว้ลาทุกคนแล้วเดินจากไป
เอโกะ ตอนที่เขาบีบคอรุ่นพี่ที่ชื่อเมธ แวบนึงเหมือนไม่ใช่ปาล์มที่หนูรู้จัก
อาพิม ปาล์มเป็นเด็กที่พิเศษมาก….และบางทีเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดอาจจะแค่เริ่มต้นเท่านั้น !
ทุกคนสงสัยในคำพูดปริศนาของอาพิมหมาจรจัดต่างกระดิกหางในขณะที่ปาล์มเทข้าวใส่ชามเก่าๆ
ปาล์ม ( ยิ้ม ) กินเยอะๆนะ
เสียงใครบางคนทำหนังสือหล่นโครมครามทำให้ปาล์มหันไปมองเมธ ที่ตกใจกลัวสุดขีดเมื่อต้องเจอปาล์ม เขากรีดร้องแล้ววิ่งหนีไปเหมือนคนบ้า เพื่อนๆในกลุ่มเมธต่างงงปาล์มหันขวับไปไม่สนใจ แต่เหมือนเธอได้ยินเสียงซุบซิบ…
เสียง นศ.1 อีประหลาดนั่นไง ที่เจอศพ…
เสียง นศ.2 แม่งหลอนซะ ไอ้เมธแม่งขวัญกระเจิง
เสียง นศ.1 อือม์…ไอ้เมธต้องย้ายมหาลัยก็เพราะอีประหลาดเนี่ยแหละ
เสียง นศ.3 เสนียดวะ
หมาหยุดกินข้าว มันสะดุ้งถอยหนีด้วยความกลัวปาล์มจ้องมองไปที่ชามข้าวหมา พยายามระงับอารมณ์โกรธ
ชามข้าวสั่น !หมาเผ่นแนบ
เสียงนศ.2 ขนาดหมายังไม่เอา
เสียงนศ.3 ระวัง อีประหลาดแม่งได้ยินนะมึง
นักศึกษาเหล่านั้นพากันหัวเราะเดินผ่านหลังปาล์มไปแต่ปาล์มยังคงเอาแต่เพ่ง…จ้องมองไปที่ชามข้าวชามข้าวนั้นสั่นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนเหมือนกำลังจะระเบิด !
ติดตามตอน 4 เร็วๆนี้