บริษัท ไดกิ้น อินดัสทรีส์ (ประเทศไทย) จำกัด ได้ออกประกาศเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2568 เรื่อง “แจ้งปิดงานงดจ้าง” ต่อสหภาพแรงงานไดกิ้นอมตะรัตนรังษี และสมาชิกสหภาพฯ ที่เกี่ยวข้อง โดยให้มีผลตั้งแต่เวลา 08.00 น. ของวันที่ 6 ธันวาคม 2568 เป็นต้นไป
การประกาศดังกล่าวมีขึ้นภายหลังจากการเจรจาระหว่างผู้บริหารบริษัทและตัวแทนสหภาพแรงงานเกี่ยวกับข้อเรียกร้องเรื่อง โบนัสประจำปี 2568 ยืดเยื้อมาหลายรอบ โดยมีรายงานว่าทั้งสองฝ่ายไม่สามารถหาข้อสรุปที่ลงตัวร่วมกันได้ และบริษัทฯ ได้ประกาศยุติการเจรจา
ซึ่งก่อนหน้านี้พนักงานและสหภาพแรงงานได้รวมตัวประท้วงที่หน้าโรงงานในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี เนื่องจากไม่พอใจข้อเสนอโบนัสของบริษัทฯ ซึ่งมีการเจรจาไกล่เกลี่ยโดยหน่วยงานรัฐมาหลายครั้ง
ข้อเรียกร้องของสหภาพแรงงาน: ในช่วงแรกสหภาพฯ ยืนยันข้อเรียกร้องที่ 8 เดือน บวกเงินพิเศษ 24,000 บาท (โดยมีกระแสข่าวลือที่คลาดเคลื่อนว่าเรียกร้องสูงถึง 18 เดือน)
ข้อเสนอของบริษัทฯ: บริษัทยืนยันการจ่ายโบนัสที่ 5 เดือน บวกเงินพิเศษ 12,000 บาท และอัตรการปรับเงินเดือนขึ้นที่ 2%
สำหรับการ “ปิดงานงดจ้าง” ตามกฎหมายแรงงาน คือการที่นายจ้างปฏิเสธไม่ให้ลูกจ้างทำงานเป็นการชั่วคราว “ไม่ใช่การเลิกจ้าง” แต่เป็นการใช้สิทธิของนายจ้างเพื่อตอบโต้ลูกจ้างในข้อพิพาทแรงงานที่ตกลงกันไม่ได้ตาม พ.ร.บ. แรงงานสัมพันธ์ โดยการจ้างยังคงอยู่ แต่นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าจ้างในช่วงดังกล่าว และมีสิทธิจ้างบุคคลอื่นทำงานแทน
การประกาศปิดงานงดจ้างในครั้งนี้ ได้สร้างความตกใจและเป็นประเด็นถกเถียงอย่างกว้างขวางในสังคมออนไลน์ เนื่องจากเป็นการใช้สิทธิสูงสุดของนายจ้างเพื่อตอบโต้ข้อพิพาทที่ยังไม่สามารถหาข้อยุติได้