นางสาวนัญชิดา อายุ 39 ปี ทำงานที่ อบต.แห่งหนึ่ง ในอำเภอแคนดง จังหวัดบุรีรัมย์ เล่าว่า แม่ประสบอุบัติเหตุเมื่อวันที่ 8 มิถุนายน มีสุนัขมาวิ่งตัดหน้าจึงเบรกแล้วล้มลง ก่อนที่กู้ภัยจะนำตัวส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด เธอเข้าไปดูแลแม่อย่างใกล้ชิด ตอนนั้นแม่มีอาการปวดช่องท้องตลอดเวลา

กระทั่งหมอเอาตัวไปเอกซ์เรย์ พบว่ากระดูกซี่โครงด้านขวาหัก 3 ซี่ ไหปลาร้าขวาหัก หลังจากนั้นนอนรอหมอมาดูอาการเป็นระยะ แต่อาการปวดท้องไม่ดีขึ้น กระทั่งบ่ายวันเดียวกัน จึงขอย้ายแม่ไปรักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลศูนย์บุรีรัมย์ ได้รับคำตอบจากหมอว่าอาการแม่ไม่เป็นอะไรมาก ทางโรงพยาบาลรักษาได้ ทางโรงพยาบาล “เอาอยู่” ขณะที่แม่ยังนอนร้องด้วยความเจ็บปวดตลอดเวลา พอวันที่ 9 มิถุนายน แม่หายใจไม่ออก หมอจึงนำเครื่องออกซิเจนมาใส่ให้ แต่ไม่ได้ทำอะไรต่อ เธอพยายามขอย้ายแม่ไปรักษาที่บุรีรัมย์หลายครั้ง แต่ถูกปฏิเสธทุกครั้ง กระทั่งตีหนึ่งครึ่งวันที่ 10 มิถุนายน แม่ก็สิ้นใจ โดยในเอกสารการเสียชีวิตหมอระบุว่า กระดูกซี่โครงหักจากอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ ซึ่งสร้างความกังขาให้กับเธอ เพราะอาการของแม่ไม่ควรจะเสียชีวิต

นางสาวนัญชิดากล่าวอีกว่า งานศพแม่ โรงพยาบาลนำพวงหรีดไปมอบให้ 1 พวง และช่วยงานมา 1,000 บาท หลังจากเผาศพแม่เสร็จ หมอแจ้งว่า “โรงพยาบาลเราเป็นโรงพยาบาลขนาดเล็ก ไม่มีอุปกรณ์เพียงพอในการรักษา” จะให้โรงพยาบาลช่วยเยียวยาแบบไหน แต่เธอรู้สึกว่าไม่เป็นธรรม และเชื่อว่าแม่เสียชีวิตเพราะความบกพร่องในการบริหารจัดการของโรงพยาบาล สงสารแม่ที่เจ็บปวดทรมานนานกว่า 40 ชั่วโมง จึงมาร้องเรียนผ่านสื่อ